De vliegreis van Amsterdam naar Monastir

Even voor half vier stapten we met onze bagage de deur uit om te kijken of de taxi er al was. Hij was inderdaad gearriveerd. Toen ik naar de parkeerplaats liep reed hij achteruit! Ik zwaaide met beide armen om te laten zien dat hij hier moest zijn. Hij zag ons en kwam terug. Tot onze stomme verbazing zaten er al mensen in. Stappen daar Nico en Tiny de Wit uit de taxi, onze overburen. Totaal overbodig natuurlijk (het is nog vroeg),vraag ik of ze van vakantie terugkomen? Nee we zijn net ingestapt om naar Schiphol gebracht te worden. We gaan Turkije op vakantie. Op het moment dat ik begon te zwaaien begon er bij hun en de taxichauffeur bellen te rinkelen. Zo kwam de chauffeur en zij erachter dat de chauffeur nr.44 en geen nr.37 op moest halen. Wij hadden De Meerlanden en hun moesten nog op Connexxion wachten. Bagage, Henny en Tiny er weer uit en wij erin. Bij de Leerspiegel kwamen we hun taxi tegen en hebben hem de weg uitgelegd, zo konden hun ook op weg naar Schiphol.We werden keurig voor de juiste vertrekhal afgezet en konden direct onze bagage afgeven. Tijdens de korte wachtrij kwamen Tiny en Nico inmiddels ook met hun bagage voorbij lopen.Wij hebben ze nog even opgezocht. In een uitgestorven Schiphol-Plaza hebben we nog een rondje gelopen om daarna onze paspooort ter controle aan de douane aan te bieden.In een kiosk achter de douane een Telegraaf gekocht om ons van het laatste nieuws op de hoogte te stellen. We zijn daar echter niet aan toegekomen. Wat scherts onze verbazing voor een 2e maal!! Komen we Bram en Inge Meijer, een buurjongen van de oude Sluisvaart en zijn vrouw, net als wij nog steeds woonachtig in Ouderkerk tegen. Zij gaan naar Djerba ook in Tunesië. Hun vlucht naar Djerba vertrekt een half uur eerder dan onze vlucht naar Monastir. Tot hun vertrektijd hebben we samen de tijd 3doorgebracht. Daarna hebben we onze gate opgezocht en konden we eigenlijk direct boarden. We werden door een vrouwelijke gezagvoerder naar Monastir gevlogen. Via de Polderbaan (tuurlijk) vertrokken we na 15 min. taxiëen van hollandse bodem. Na een uurtje vliegen en een inmiddels opkomende zon hadden we een mooi uitzicht over de frans/zwitserse alpen die onder ons weggleden. Enkele bergtoppen waren nog besneeuwd. Niet veel later vlogen we over Nice, waar wew in Juni nog met de auto doorheen zijn gereden, op weg naar Monaco. Keurig op tijd zette onze pilote de vliegkist op Tunesische bodem neer. De paspoortcontrole verliep snel en met de van de band geplukte bagage liepen we naar de hostess van Hotelplan. Met de enveloppe zetten we richting bus die ons naar Hotel El Hana Beach in Sousse bracht. De piccolo's van het hotel stonden ons al op te wachten om onze koffers naar binnen in de hal te zetten. Onze gegevens moesten wij op een kaart invullen alvorens wij onze sleutel van de kamer in ontvangst konden nemen. Wij hadden al enige tijd met onze naaste passagiers uit het vliegtuig opgetrokken. Stanley zat naast mij en zijn zus aan de andere kant van het gangpad. Het is wel duidelijk dat deze reis ons veel toevalligheden opleverd. Wij kregen een kamer toegewezen op de 8e verdieping met uitzicht over de stad en 's avonds de zon. Dit vonden wij niet zo'n prettig uitzicht gedurende de gehele vakangtieperiode. Ik ben naar beneden gelopen om een kamer met uizicht op zee te vragen. Dit bleek mogelijk tegen betaling van 44 Dinar extra. Maar hij verlaagde het naar 40 Dinar. Stanley stond nog bij de desk toen ik de sleutel kwam terugbrengen. Zij blijken goed bekend te zijn bij het hotelpersoneel omdat ze hier wel vaker komen. In de tijd dat we geld aan het pinnen waren en water in de supermarkt hebben ingekocht, hadden zij tegen de medewerker gezegd dat hij zo'n prijs voor hun vrienden niet kon maken!!! Toen ik terug kwam om af te rekenen werd de prijs gehalveerd tot 20 dinar. You are my friends so you got it for 50%!! Ja, ja. Ik had al een vermoeden dat wij het dankzij onze buurtjes goedkoper kregen. Dat werd later door hun bevestigd. Wij waren halverwege de ochtend aangekomen en moesten na een nacht van weinig tot geen slaap de dag door zien te komen. N a het diner zijn we gelijk ons bed ingedoken.