Weerzien met Port-el-Kantaoui

,Een lekkere douche bracht ons weer bij onze positieven. Wij hadden bijna twaalf uur geslapen. Op naar het ontbijt en onze vaste tafel. Je krijgt in dit hotel een tafel toegewezen. Voor het personeel is het overzichtelijker. Ze kunnen zien wie er nog moeten komen. Maar voor ons....neen! We zaten gisteravond met het diner bij twee russische meisjes die alleen het russisch beheersten. Spreken wij russisch? "Njet". Waar wij gewend zijn dat Oosteuropeanen hun borden vol scheppen en meestal de helft laten staan, was bij hun niet aan de orde. Zij waren wel bescheiden met het nemen van eten op hun bord. Het eten zag er in ieder geval een stuk beter uit dan twee jaar terug in Hotel Saadi in Monastir. Terug naar het ontbijt, deze had voldoende gesmaakt en we waren inmiddels toe aan een heerlijk bekertje cappucino.
Vanaf het balkon lonkte het strand en daar gingen we weldra naar toe. Er was vandaag veel bewolking aanwezig waar de zon af en toe doorheen kwam. Voor een eerste dag was dat niet zo erg, konden we er langzaam aan wennen. Na een paar uurtjes zijn we naar onze hotelkamer teruggekeerd. We hebben besloten om vandaag maar direct onze wandelschoenen te gebruiken. We hebben ze tenslotte niet voor niets meegenomen. We gaan naar Port-el-Kantaoui. De afstand moet volgens de hostess tussen de 10-11 km liggen. We zullen zien. Het eerste gedeelte passeren we vele hotels en er worden ook weer nieuwe gebouwd. Een daarvan wordt door een zwitserse investeerder gebouwd (Movenpick). Volgens mij is dat ook het merk van een bekend ijssoort. Maar het wordt een mooi groot en chic hotel. Luxe kleinschalige winkelcentra's zijn er in deze buurt ook verrezen, wel voor de welgestelde Tunesiër, of toerist. De bekende toegangspoort in Port-el-Kantaoui verschafte ons de toegang tot het oergezellige havencomplex. Luxe jachten uit alle windstreken lagen voor anker in het knusse haventje, omringd door restaurants. Vanaf een van de vele terrasjes konden we onder het genot van een glas Jus d'Orange en een goed glas bier, genieten van de reuring in en om de haven. We hadden van het wandelen trek gekregen. Toevallig hadden we aan een tafeltje naast ons pizza met kip horen vallen. Dit leek ons ook een goede keuze. Op de groene paprika na smaakte het opperbest. Ter afsluiting namen wij een coupe met ijs en fruit. Om de spijsvertering op gang te brengen hebben we het haventje rondgelopen. Buiten het havencomplex lag het centrum van Port-el-Kantaoui. Op weg naar de standplaats van de bromfiets Tuk-Tuk zijn wij daar doorheen gelopen. Voor twee tunesische dinar per persoon werden wij via een kolderieke rit bij ons hotel in Sousse afgezet. Op de foto kun je zien hoe wij in de Tuk-Tuk zaten, bijna geen houvast en geen veiligheidsgordels. De auto's scheerde langs je heen of moesten bij rotonde's op de remmen omdat hij de binnenkant van de rotonde nam. Voor ons gevoel moesten we soms onze benen intrekken als er auto langs kwamen rijden. Door onze pizza met kip hadden wij geen haast. Het voordeel daarvan was dat we de kleine tafel voor ons alleen hadden. De dames waren inmiddels al geweest. We hadden voor onszelf gehaktvlees en patat uitgekozen en wat groente. Rundvlees hadden we gisteren al genomen. Wat wel elke dag niet te versmaden was, waren de cremegebakjes. In de vorm van kleine tompoucen hapten ze heerlijk weg.