Ortahisar-Love Valley-Pasabag

Zondag 8 maart (Deel 2)

Ortahisar

Het wordt tijd voor de lunch en die gaan wij in het provinciestadje Ortahisar gebruiken
in een authentiek restaurant. Een in traditonele kledij gestoken dames en herenpop met tussen hen in een oldtimer motorfiets sierde de entree, waarlangs wij ons via een trap naar het restaurant begaven. Enkele mensen van de bediening waren niet in een blije stemming. Laten we het daar maar ophouden. We gaan even terug naar Ortisahar. De naam hiervan
betekent middelste kasteeldorp. De kasteelrots van 90 meter hoog, die door vroegchristelijke gemeentes tegen indringers is aangelegd, torent boven dit stadje uit. Ze zijn bezig met het restaureren van een aantal historische panden. We lopen naar de burcht met uitzicht op het dal. Nemen een kijkje in het vlakbij gelegen antiekwinkeltje en lopen langs de kleine moskee naar een achterliggend straatje die weer uitkomt op het winkelstraatje. De tijd die we toebedeeld kregen is bijna om dus we verzamelen ons allemaal weer bij de bus waar Hakan inmiddels achter het stuur is gekropen.

Love Valley (Dal van de Liefde)

We laten Ortahisar achter ons en krijgen een paar fotostops voorgeschoteld. Daarvoor moeten we eerst langs een smalle weg met twee haarspeldbochten, de enigste die we tot nu toe zijn tegengekomen. We komen nu vanaf een andere kant langs “Het Witte Dal”. Voor “Love Valley”, door gids Volkan gekscherend Bil Clinton Valley genoemd, moeten we vanuit
provinciestad Ürgüp weer wat stijgen. De sprookjesstenen in het dal van de Ask, zoals de officiële naam is van dit dal strekt zich uit tot Pasabag. Wij staan boven dit dal waar de serene rust pas terugkeert, als die lawaaierige quads die je beneden in Ürgüp kunt huren
weer vertrekken. Staand of gezeten op een bankje laten we met die rustieke instrumentale muziek op de achtergrond, de sereenheid van het dal over ons heen komen. Met die aparte
sprookjesstenen in het vizier kunnen we het niet laten even te denken aan Bill Clinton en Monica Lewinski. Terug naar de werkelijkheid. De bus wordt de berg af gestuurd naar het andere lager gelegen deel van het Dal van de Ask.

Pasabaglari

Het dal van de Ask is een beek van 4km lengte van het provinciestadje Avcilar. Er bevinden
zich verschillende en hoge sprookjesstenen. Aan de kant van Pasabaglari bevindt zich een
sprookjessteen met 3 stenen erop en 3 kokers eruit gehouwen. Een ervan is gebruikt als
kluizenaarscel door een monnik uit de 5e eeuw, die de heilige Simeon werd genoemd.
Bekend onder de bijnaam Pasa waar de wijingaarden naar werden vernoemd. Ook beneden
in dit dal kijken we onze ogen weer uit. Het programma zit er voor ons weer op vandaag.
Niet voor iedereen in de groep. De helft van de groep gaat vanavond nog naar een dans-avond. Behalve de dansende Derwisjen worden ook volksdansen uit andere regio’s van Turkije vertoond. En er is een buikdanseres te bewonderen. In Egypte hadden wij al eens
een soortgelijke avond met volksdansen gezien, dus bleven wij achter in het hotel.
De laatste van twee dagen in Cappadocië zit erop. Een overweldigende omgeving.
Morgen jammergenoeg weer terug naar de kust.