Folklore in Porec en een Opa

Het weer is nog steeds niet wat we hier eigenlijk gewend zijn. Ondanks dat pikken we toch de nodige zonnige uurtjes mee. Regenbuien en onweersgerommel en de bijbehorende flitsen blijven over het algemeen zich boven land uitstorten of vinden 's avonds of 's nachts plaats. Tegenover ons hebben we een oud duits echtpaar staan. Waarbij de man een vrolijke ouwe opa is. Hij wordt iedere dag door zijn vrouw aan het afwassen gestuurd. Dan zegt hij steeds, Die manner müssten immer arbeiten. Gisteren moest hij ook mee gaan zwemmen in de zee. Toen hij terugkwam liep hij, oh verschrikkelijk. Nee, hij vond er echt niks aan. Vandaag was zijn vrouw even gaan zwemmen, toen maakte hij van de gelegenheid gebruik om even een lekker blikje bier te nuttigen. Als je dan zijn ondeugende gezicht erbij zag genoot je intens. Zondagavond ben ik maar weer eens op de fiets gestapt. Gelukkig was het op de grotere weg niet zo druk, hoewel toch uitkijken geblazen. Ik wilde weer naar Visjnan fietsen, maar bikj het dorpje Tar heb ik een andere weg genomen en kwam op een gegeven moment uit bij Nova Vas. Via een paar andere dorpjes kwam ik uit bij de weg die ons naar het centrum van Porec bracht. Ik viel met de neus in de boter. Er zou net een folkloristische optocht beginnen van verschillende dansgroepen. Uiteraard uit Kroatië, maar ook uit Zuid Korea, India, Italië en Israel. Daarna ben ik weer naar de camping gereden. De volgende dag zijn we 's avonds samen naar Porec geweest. Na een vertrouwd rondje door het oude gedeelte en de haven kwamen we in laatstgenoemde wederom de folkloristische optocht tegen. Bij de kerk op het plein stond een groot podium waarop de diverse dansgroepen een show ten beste gaven. Het schiet wat ons bertreft weer op. In een vlug ogenblik heb ik gezien dat Carin en Fred inmiddels in Frankrijk zijn gearriveerd. Hopelijk heeft de zon daar meer kracht. Maar goed we mogen niet klagen, het kan ook de hele dag regenen. Nou mensen tot thuis maar weer