Duga Resa - Zaostrog

Duga Resa – Zaostrog
Dinsdag 7 juni

We konden hier al om 07.00 uur de broodjes halen. Ik heb gelijk geinformeerd hoe we vanaf
de camping de snelweg op konden komen zonder terug te hoeven rijden naar Karlovac.
De weg die ik volgens de kaart voor ogen had konden we niet nemen, daarmee kwamen we niet
bij de snelweg. Het was tevens een smalle weg voor een personenauto, laat staan met een caravan erachter. We werden geadviseerd om terug te rijden naar het dorp van Duga Resa en bij het
INA-benzinestation de weg links te nemen richting Rijeka. Voordat wij in Duga Resa het dorp
aankomen zien wij vlakbij de weg een ooievaar in het veld naar voedsel zoeken. Daar nemen wij een foto van en het lijkt wel of hij er voor gaat staan. De weg tussen Duga Resa en Bosiljevo is er een
van ongekende schoonheid. De weg langs de rivier Mreznica, die wij eerst op het oog hadden was wellicht mooier, maar je moet de goden niet verzoeken met een auto en caravan over zo’n smalle weg te gaan. Eenmaal op de snelweg passeren we het gebergte Velika Kapela en duiken we de
Mala Kapela-tunnel van 5,7 km in. We naderen de afslag van Senj. Zo’n 12 jaar terug moesten via
een hoog en slecht geasfalteerde weg de berg Vratnik 698m over. De tunnels waren toen nog niet klaar. We kwamen toen bij een kleine camping terecht die om een klein kerkje met begraafplaatsje lag. Waar je vanwege de harde wind wegwaaide. Dat was toen ook de reden dat er een slagboom over de weg lag en er geen vrachtwagens en auto met aanhangwagens, niet verder de kustweg af mochten rijden. Tot die laatste catagorie behoorden wij. Inmiddels kan er geruime tijd al over
de snelweg waar we nu op rijden naar Split gereden worden. Het Velebitgebergte kunnen wij vanaf
de weg bewonderen in een mooie omgeving met het voor Otocac gelegen “Gusic Jezero”(meer).
Een langgerekt en groter meer is Jezero Kruscica gelegen aan de uitlopers van het eerder genoemde
Velebitgebergte nabij de plaats Gospic.

Herinneringen aan het eiland Pag

Wanneer we de volgende tunnel ,de Sveti Rok van 5.7 km achter ons laten, krijgen we de toegangsweg naar het eiland Pag in het vizier. Dit overwegend met kale heuvels/bergen bezaaide eiland hebben we in de beginperiode van onze Kroatiëvakanties aangedaan. We kampeerden toen op Camping Strasko Novalja vlakbij de plaats Novalja. Het was ook onze eerste vakantie dat wij voor de keus stonden om na de gedeelde Textiel/FKK Camping Polaris in Rovinj, waar wij dat jaar ervoor op het textiel gedeelte stonden en het niet zo’n succes was met die lawaaierige Italianen en Slovenen, om weer te kiezen voor een plaats tussen deze lui, met de kans dat de haringen bij jou in je voortent staan bij wijze van spreken. Toen stonden we met onze auto en caravan bij de scheiding van het textielgedeelte of het FKK gedeelte. We hakten de knoop door en reden tussen de muurafscheiding door naar een plaats onder de eikenbomen. We hadden 20m in het rond geen
buren. De meeste stonden op een veldje vlakbij. Vorig jaar in Rovinj hadden we al een knop om moeten zetten toen we iedere dag over het heuveltje naar het FKK gedeelte van de camping liepen
om op een rustig strand te kunnen liggen. In Novalja op het eiland Pag gingen de kleren uit en die
gingen alleen weer aan als we naar de supermarkt of restaurant op het textielgedeelte van de camping gingen of ervan af. Ook dit was toen een hele nieuwe ervaring maar raakten we snel mee vertrouwd. Met het zicht op het Velebitski Kanaal achter ons latend die het eiland Pag van het vasteland scheidt, nemen we ook afscheid aan de herinneringen van toen aan Pag. We rijden nu door
een minder interessant landschap die ter hoogte van Sibenik weer een beetje glans krijgt. De snelweg
voert ons langs de ons bekende plaatsen Trogir en Split en niet te vergeten de mooie Krka watervallen, die wij eerder met een bezoek hebben vereerd. Na Split komen we dichtbij Makarska.
Daar nemen wij de afslag en betalen voor de mooie en rustige tolweg 23 Euro. Daar moet nog de
toltunnel van 6 Euro bij worden opgeteld. Vanaf hier bereiken wij de voor ons bekende kustweg van Noord naar Zuid. Dat betekent rechts de zee en links het Biokovogebergte. Ten opzichte va n de vorige keer zijn er nu betere vangrails geplaatst en dat geeft ons een veel prettiger gevoel tijdens
het rijden langs deze kustweg. We bereiken Zaostrog vrij snel en vinden Camp Viter vrij gemakkelijk
via de eenrichtingsweg die ons naar de boulevard brengt waar de camping aan ligt. We hebben een plek aan de linkerkant van de camping met een doodlopende weg ertussen naast Monastir Francesca. Gelukkig luidt de klok van het klooster maar van 08.00 uur tot 20.00 uur. We hebben een fenomaal uitzicht op het Biokovogebergte die hoog boven de camping uitsteekt. Door een Oostenrijks/Duits gezelschap worden we geholpen met de caravan op zijn plaats te zetten.
Daarna zoeken wij buiten de camping een restaurant langs de boulevard op. Op de camping zelf is niets aanwezig. Geen winkel, restaurant, zelfs broodjes kun je niet krijgen. Na het eten drinken we nog een kop koffie, nemen een douche en gaan dan naar bed.