Zaostrog - Porec

Vrijdag 10 juni

Zaostrog – Porec; 549 km

Om kwart over zes uit de veren. We willen omstreeks 08.00 uur van de camping vertrekken.
Vannacht heeft het vrijwel niet meer geregend. We hebben dus goede hoop dat we de grote doortrekkers-voortent (we hebben ook nog een kleinere die we tot een aantal jaren terug hebben
gebruikt) droog op kunnen ruimen. Ik had de haringen er al uit getrokken en de 2 tentstokken
wat hoger gezet, zodat het laatste restje op kon drogen. Na het douchen zitten we nog maar net te eten en de eerste druppels vallen al op het tentdoek. Jammer, de hoop op een droge tent wordt
hiermee teniet gedaan. Gelukkig valt het mee wat er naar beneden komt en valt de (natte) schade enigzins mee. We leggen hem op de spullen op het bed en trekken hem in Porec er gelijk uit om te drogen. We rijden om kwart voor acht de camping af en volgen de kustweg tot iets voorbij Makarska.
We werpen nog een laatste blik op de eilanden Peljesac en Hvar en het majestieuze Biokovogebergte
Via een tunnel gaan we onder dit begergte door naar de snelweg die ons langs Split tot voorbij Zadar gaat brengen. Bij de afslag naar Karlobag verlaten we de snelweg en volgen de kustweg helemaal tot Rijeka. Ik hoef inmiddels niet meer te vertellen welke mooie vergezichten over het water onze ogen strelen. Of misschien toch iets!! Het eiland Pag waar we na ons bezoek aan Dubrovnik en Mostar in 2004 waren neergestreken. Het eiland onderscheidt zich door de kale heuvels en bergen wat een verlaten indruk geeft. Er is echter genoeg leven aan de andere kant, in de dorpen en gehuchten.
Aan de bergkant passeren we eerst het Nacionalni Park Paklenica gevolgd door het Park Prirode Velebit. Een gedeelte van laatstgenoemde bergketen is uitgeroepen tot Nacionalni Park Sjeverni Velebit.

Senj
Inmiddels zijn we ter hoogte gekomen van het eiland Rab. Wanneer we bij de plaats Senj aankomen
gaan onze herinneringen weer uit naar het jaar 2004 toen we op weg waren naar Basko Polje aan de Makarska Riviera en Dubrovnik. We kwamen toen noodgedwongen over de berg van 10% in Senj aan
omdat de snelweg met zijn tunnels nog niet klaar was. Verder als Senj kwamen we toen niet.
Er lag een slagboom over de weg vanwege de harde wind om te verhinderen dat vrachtwagens en auot’s met aanhangwagens door konden rijden. Doorrijden zou onverantwoord zijn. We belandden toen op een kleine camping bij een evenzo kleine kerk met er omheen een idem dito kleine kerkhofje. De camping lag daar weer omheen. Het sanitairgebouw, dat weet ik nog als de dag van gisteren, had een gammele toegangsdeur die niet goed sloot waardoor de douchegordijntjes alle kantgen opwaaiden. Voor sommige geen uitnodiging om te gaan douchen, zeker zolang de harde wind er bleef waaien. Het eiland Rab heeft op weg naar Rijeka inmiddels plaats gemaakt voor het
grotere en bij de meeste mensen bekendere grotere eiland Krk. De badplaats Crikvenica komt bij Linda in haar herinnering naar boven die met Daniëlle daar heeft verpoosd tijdens haar treinreis-
vakantie. Bij Rijeka aangekomen zijn er wel wegwijzerborden met Zagreb en bestemmingen naar
Slo-It-A, of wel Slovenië-Italië-Oostenrijk, maar geen Pula/Porec. We rijden door ri. centrum. Uiteindelijk krijgen we daar een wegwijzer met Pula in het vizier. Hiedoor moesten we een hele route door Rijeka afleggen en kwamen uiteindelijk toch op de boven Rijeka liggende snelweg uit. Daarna was het door de ons bekende Ucka-tunnel en de tweebaansweg richting Rovinj-Porec, die door vele
automobilisten gebruikt werd om de langzamer rijdende auto-caravan of vrachtwagens vervaarlijk in te halen. Na Pazin werd het een autosnelweg en werd het een stuk veiliger. Omstreeks 17.00 uur arriveren we bij de ingang van Camping Ulika in Porec. Ondanks dat we 2 dagen eerder arriveren was ons plekje waar we altijd staan, vrij. Aangekomen op de plek mogen we vele bekenden begroeten.
We zijn de auto nog niet uitgestapt of ze komen aanlopen om ons te helpen de caravan op de plek te zetten. Zodra dit gebeurd is met aan de voorkant van de caravan onder het wiel dikke blokken hout om hem waterpas te krijgen, die door Jaap uit Groningen speciaal voor ons waren meegenomen,
zoals hij vorig jaar had beloofd. Eerlijk gezegd was ik dat vergeten. Ze kwamen goed van pas.
Toen alles goed stond zijn we eerst gaan eten in het 30 meter verderop gelegen restaurant Srdelja.
We hebben weer heerlijk gegeten in ons restaurantje die wij zelf altijd uitkiezen
en bemand wordt door een vriendelijke uitbater en serveerster. Een lekkere pot bier erbij
smaakt ook opperbest na weer een reisdag. Als we een uurtje eerder waren gearriveerd hadden
we de voortent er al aan gehad. Nu moesten wij daar na het eten nog aan beginnen.
Met de gekleurde tapes aan de tentstokken was dit zo gebeurd. De boogstokken in het dak van
de voortent zorgde voor een strak geheel zodat de kans op regenzakken uitgesloten diende te zijn.
Nu we zijn aanbeland op ons vertrouwde stekkie hopen we dat het weer ook meewerkt om optimaal te kunnen genieten.