Gebak aan het strand

Vanmorgen mijn jaarlijkse bezoek aan de kapper op de camping gebracht. Daarna heb ik mij weer bij “Die Hollandische Ecke”gemeld op het strand. Het was wederom een stralende zonnige dag waar de wind voor een heerlijk verpozen borg stond. Tinus en Trijnie kwamen spoedig na mij aanwandelen.
Van hun kreeg ik te horen dat vandaag Jaap en Miny 50 jaar getrouwd zijn. De dagelijkse koffieronde was eigenlijk onze beurt , maar in dit geval maakte wij met veel genoegen plaats voor het bruidspaar
om dit van ons over te nemen. Wij kregen naast de koffie een heerlijk cremegebakje voorgeschoteld
en het rondje bier namen ze ook voor hun rekening. Zo hebben we hun trouwdag aan het strand een beetje gevierd. Tinus kwam op een gegeven moment naar mijn strandbedje toe en had een plannetje voor vanavond. Ik heb een accordeonist bij mij in de buurt en wil vragen of hij vanavond een paar melodietjes voor hun wil spelen. Zo verlieten wij het strand om dit te gaan regelen. Hij moest wel om 20.00 uur spelen in de “Grote Grill”. Dat moest geen probleem zijn. Er kwam wel een ander probleempje om de hoek zeilen. Miny wilde nadat wij het er de afgelopen dagen al eens over hadden gehad, de elektrische fiets vanavond proberen. Omdat wij morgen naar Rovinj gingen en wij vanavond de accordeonist hadden geregeld moesten wij zonder dat ze het in de gaten kregen het
zien in te passen. Omdat wij geregeld gingen wandelen was dat een uitweg. Miny zou om 19.00 uur een stukje erop rijden om even te ervaren hoe zo’n fiets rijdt. Ze vond het geweldig en ze was om.
Ze ging er eentje aanschaffen. Jaap, was er nog niet zo van overtuigd maar wilde het ook even proberen. Daar hadden we even niet ingecalculeerd. Op het moment dat hij erop weg wilde fietsen
kwamen Trijnie en Tinus met de accordeonist aanlopen. Tegen Jaap zei ik dat hij even moest wachten
wa nt we hebbgen een verrassing voor jullie die nu komt aanwandelen. Geheel verrast luisterde ze naar de muzikale aubade ter gelegenheid van hun 50 jarig huwelijksfeestje op de camping. Het bruidspaar maakte er ook nog een klein dansje bij waar uit op te maken viel dat het in de smaak viel.
De accordeonist werd bedankt en kreeg een paar biertjes voor zijn optreden wat hij met veel plezier had verricht. De verrassing was nog niet afgelopen. wij hadden nog wat in petto. Wij hadden al met Trijnie en Tinus afgesproken dat wij met hun naar Rovinj zouden gaan en na een rondwandeling wat zouden gaan eten. Toen wij vanmiddag van het strand liepen zei Corry; Zou het niet leuk zijn om Miny en Jaap ook mee te nemen en hun te trakteren op een etenje voor hun 50 jarig huwelijk. Dat was ik toen bij Trijnie en Tinus gaan informeren en vonden dat een leuk voorstel en het was geregeld, mits het bruidspaar op onze invitatie in wilde gaan. Zo nodigde wij ze na afloop van de muzikale aubade uit om met ons in Rovinj uit eten te gaan. Daar kwam een volmondig ja, dat vinden wij hardstikke leuk en waren overdonderd en ontroerd dat wij dit allemaal voor hun hadden georganiseerd. De band die wij de laatste jaren met elkaar hebben opgebouwd leent zich voor dit soort initiatieven. We laten elkaar vrij in doen en laten. Op zijn tijd een grap en een grol en helpen elkaar wanneer dat nodig is. Wij hopen dit nog vele jaren met elkaar te kunnen beleven.

Etentje in Rovinj

Er vindt de afgelopen dagen wereldwijde app-verkeer plaats. Uiteraard met het thuisfront in Nederland, waar Emma mag gaan afzwemmen voor haar C-diploma, wij geld kwijt raken aan een sponsorloop van Emma en Roos in Weesp en dat onze hond Saar bij haar broertje Benz bij onze oudste zoon logeerde en elkaar vriendelijk bejegenen. Vanuit Florida in de United States werden wij
op de hoogte gehouden via foto’s op de app van de groteske dingen in het land van Uncle Sam.
Onze jongste zoon Erik en zijn vriendin Marjolein zijn daar op vakantie in een groot onderkomen met
privezwembad en laten ons meegenieten van de kleinste Pizza die bij ons in de categorie Big Pizza zou behoren. Na al weer een zonovergoten dag aan het strand vertrekken we aan het eind van de middag met twee auto’s naar rovinj. Trijnie en Tinus bij ons inde auto, Miny en Jaap met hun eigen auto. Een tussenstop moest er bij het benzinestation worden gemaakt in Porec om te voorkomen dat wij onderweg zonder benzine komen te staan. Langs het Limski Fjord voert de weg die ons over een mooie route naar Rovinj brengt. We zetten de auto op het overvolle parkeerterrein aan de haven waar de catamaranboten naar Venetië vanuit Rovinj aangemeerd liggen. We wandelen richting centrum. Bj de haven zoeken we een restuarant op en nemen plaats op het terras. Na het serveren
van de drankjes waarbij ik aan een alcoholvrij biertje zat als de BOB van ons voertuig en Jaap uberhaupt geen alcoholische versnapering drinkt, buigen we ons over het eten. Miny en Jaap gingen samen voor zalmfilet en de overige van het gezelschap gingen eensgezind voor de Rumpfsteak. Een ober die in Den Haag een poosje heeft gewoond bespeelde ons gezelschap met diverse Nederlandse uitspraken. Een foto maken, 2 Euro met een lach op zkjn gezicht. Op de kaart aanwijzen en “Heel Lekker” roepen. Alles met een ontwapende glimlach en absoluut niet dwingend. Op een respevtvolle manier een dolletje maken met zijn gasten. Datzelfde geld bj het kiezen van een ijscoupe. Tinus maakte een uitspraak over dat hij het ijsje wel groter had verwacht en hij daar vervolgens met een mimiek op zijn gezicht zei “Het busje komt zo”. Dit tot grote hilariteit bij ons. Zijn bediening met een humoristische kwinkslag leverde hem uiteindelijk een mooie fooi van ons op. De dames Trijnie en Miny wilde even naar de winkeltjes in de oude straatjes. Rovinj is gesticht op een eiland met een heuvel als ondergrond. In 1763 is het eiland met het vasteland verbonden, waardoor het stadscentrum sindsdien op een schiereiland ligt. De middeleeuwse bebouwing waar wij nu doorheen lopen , loopt direct tot aan zee door. Wij gaan na de winkelstraatjes de heuvel op van de oude stadskern die gekenmerkt wordt door de omhooglopende straatjes. Op de heuvel staat de
St.Eufemiakerk, vernoemd naar de beschermheilige van de stad. De kerktoren lijkt op die van het
San Marcoplein in Venetië. De oorzaak hiervan is dat het gedurende lange tijd tot de Republiek Venetië behoorde en gebouwd door de bewoners de plannen van de Venetiaanse bouwmeester Giovanni Dozzi. Boven op de kerktoren staat het beeld van de heilige Eufemia, die dient als windvaan. Er is een legende over Eufemia wat zich in het jaar 800 afspeelde, daar zal ik de lezer niet mee vermoeien, op wikipedia kjn je het opzoeken om het verhaal daarover te lezen mocht je geinteresseerd zijn. Rovinj is hierdoor nog steeds een bedevaartsoord voor mensen die de kist willen aanschouwen. Wij genieten op de heuvel bij de St.Eufemiakerk van de zonsondergang die vorm begint te krijgen te krijgen. Dit natuurverschijnsel blijft toch bijzonder. Zowel bij opkomst als bij ondergang zijn de kleurschakeringen overweldigend mooi. Als we de heuvel verlaten bij de marktkraampjes zijn we weer bijna bij de parkeerplaats. Wij stappen in de auto voor de terugreis naar de camping. Tot voorbij het Limski Fjord ging alles goed. Daarna had ik in het donker een bord naar Porec gemist, zag ik links een gebouw voorbij komen die me op de heenweg niet was opgevallen. Het volgende bord had ik doordat het inmiddels aardedonker was geworden ook gemist. Ik was ervan overtuigd dat ik op de weg zat naar Porec maar dat pakte dus heel anders uit. Jaap en Miny volgde ons heel gedwee in hun auto. Op een gegeven moment komen we borden met de plaats Viznada tegen. Ik zei tegen Tinus, mijn gevoel zegt me dat we nu meer het binnenland zijn ingereden. De bochtige weg ging omhoog door de lage bergen in de omgeving van Viznada en
tot slot een heel lang stuk met haarspeldbochten naar beneden. Om ons heen zien we de contouren van de bergen en in de verte af en toe een lichtpuntje van een huis. uiteindelijk zien wij in het dal de borden van Novigrad. Over een volgens Jaap nieuw aangelegde weg bereiken we Novigrad en daarmee zitten we eindelijk op de goede weg. Hij brengt ons via Asnada over de smalle tweebaansweg weg over de rivier de Mirma langs de plaats Tar naar de camping. Bij het uitstappen
zeiden we tegen Miny en Jaap dat we er als extraatje een “Istrië by Night Tour” aan het etentje vastgeplakt hebben. Daar werd door iedereen hartelijk om gelachen. Samen uit, samen thuis en daarom zijn wij, waarbij wij met de grootste lol in de auto, jullie blijven volgen. De volgende dag werd er nog veel overgesproken. Het bruidspaar vond het fantastisch en heeft enorm genoten.
Daar konden wij ons bij aansluiten.