Sevilla

De zaterdag en zondag hebben we niet veel ondernomen. Even wat rust nemen en genieten van de zon die zich nog laat zien. Maandag gaan we een dag naar het Spaanse Sevilla. Maar op zaterdag zijn we manmoedig en ga ik het zwembad nog in waarbij de beide dames Sophie en Julia er met het spelevaren ook in verdwijnen. In de avond gaan we nog een laatste keer barbecuen om het vlees wat er nog is op te maken. Zondag staat voor Erik in het teken om zich klaar te maken voor het vertrek van morgen. Hij wil in vier dagen terug naar Nederland rijden met een tussenstop in Valencia. Daar gaat hij bij een kennis waar die in Nederland mee gewerkt heeft, op kraamvisite die niet zolang geleden een kleine hebben gekregen. Wij houden U op de hoogte van zijn reis. Ik help hem met het inpakken van de spullen die alvast de auto in kunnen. Morgenochtend volgen de laatste dingen. De matrassen die hij heeft gekocht en onze topdeks gaan ook mee. Dat wordt een paar nachten minder slapen voor ons. Dan verheug ik me toch wel op mijn eigen bedje, maar dat als enigste.

Sevilla
Het is de dag dat we afscheid nemen van Erik, Marjolein, Sophie, Julia en Chris. De laatste spullen zijn ingepakt en we zwaaien ze uit. Wij volgen niet veel later de weg naar Sevilla. Allen gaan wij niet gelijk de snelweg op maar volgen op ons gemak de N125 naar Villa Real de San Antonio aan de grens van Spanje. Tussendoor stoppen wij in een restaurant in Travira aan de N125 vlakbij het winkelcentrum waar wij eerder zijn geweest. Wij nemen weer zoals gewoonlijk een cappaccino. Wat geserveerd wordt ziet er goed uit, op het schuim zit een mooi kunstwerk van bruine poeder die zer op strooien.
Helaas was de koffie zelf niet te drinken. Het kostte gelukkig maar Euro 1,50 per kop. We zetten de reis voort over de N125. Als we Villa Real de San Antonio gepasseerd zijn naderen we de brug over de Rio Guadiana die Portugal met Spanje verbindt. De eerste plaats die we in Spanje mogen begroeten is Ayamonte. Bij een benzinestation op Spaanse bodem brengen we een bezoek aan het toilet en nemen daarna een heerlijke Starbucks Latte Vanille voor maar Euro 2,50. hij smaakt vele malen beter dan de cappuccino in Travira, ook al komt het uit een automaat. Intussen krijgen we een app van Erik met een foto dat ze in Sevilla aan de donuts zitten, ook lekker. De afstand van Albufeira naar Sevilla kun je ongeveer vergelijken met die van Amsterdam-Maastricht. Wanneer we over de snelweg hadden gereden was het zo’n tweeenhalf uur geweest. Nu doen we er langer over voordat wij op een parkeerplaats vlakbij het historisch centrum van Sevilla onze Portugese huur Citroën neerzetten. Voor maar Euro 6,00 kunnen we een hele dag staan. Dat ben je in Amsterdam zowat voor een uur kwijt. We hoeven alleen de Puente de los Remedios (brug) over de Rio Guadalquivir over te wandelen, waar op dat moment net een rondvaartboot onder de brug vandaan komt varen. Bij het oversteken van de brede Paseo de las Delicias komen we bij de ingang van het mooie “Parque Maria Luisa”.

Plaza de España
Wanneer we de Avenida Rodriguez de Casso overlopen komen we uit bij het bekendste plein van Sevilla, de wereldberoemde Plaza de España. In 1929 werden voor de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling diverse gebouwen rond het Parque Maria Luisa en Anibal Gonzalez tekende voor dit in Spaanse-renaissance stijl ontworpen plein van wel 200m doorsnede. Het doel van de tentoonstelling was om op een symbolische wijze vrede te sluiten met haar vroegere Amerikaanse kolonies. Daar kunnen we heden ten dage nog getuige van zijn.De vorm van Palaz de España is een halve cirkel, omringd door een rij gebouwen die tegenwoordig vooral nog in gebruik zijn als overheidsinstelling. Aan de flanken staan twee hoge torens. bijzonder zijn de 52 bankjes en mozaïeken van tegeltjes die zich aan de voet van het gebouw op het Spaanse plein bevinden. Deze 52 fresco’s beelden alle 52 Spaanse provincies uit. De tegeltjes zijn typisch Andalusische tegeltjes, de zogenaamde azulejo’s. Die wij in Portugal ook regelmatig tegenkomen, alleen noemen ze die geen Andalusische tegeltjes. Wij hebben een foto gemaakt van de bankjes van Barcelona en Valencia waar Erik momenteel naar onderweg is. Tussen het plein en de gebouwen waar ook de bankjes zich bevinden ligt om het plein een water waar kleine bootjes kunnen varen en waar een brug van ongekende schoonheid overheen ligt. Ik zou zeggen zie de foto die ik aan dit verslag bijvoeg.
We zouden ons met een koetsje door Sevilla heen kunnen laten rijden die hier in grote getale op toeristen aan het wachten zijn. Wij nemen de benenwagen naar het historisch centrum van Sevilla. Om daar te komen moeten wij om het grote complex van de Universiteit van Sevilla lopen.
Aan de andere zijde van de weg ligt het Teatro Lope de Vega de Sevilla een rond gebouw. Iets verderop om de bocht naar rechts zien we tegenover de universiteit het Palacio de San Telmo.
Het is een van de meest indrukwekkende geb ouwen van Sevilla met zijn Iponische zuilen en kenmerkende façade. Het barokke paleis stamt uit 1862. Hier zetelt de momenteel de voorzitter van de regionale regering (Junta de Andalucia). We zijn bijna in Barrio de Santa Cruz, in deze voormalige Joodse wijk liggen enkele belangrijke bezienswaardigheden zoals het Alcazar Paleis en de Giralda toren van de Catedral de la Sevilla. De officiële naam van de kathedraal is “Catedral de Santa Maria de la Sede” en is na de Sint-Pietersbasiliek uit rome en de St.Paul’s Cahtedral uit London de grootste kerk ter wereld. Het is daarmee wel de grootste Gotische kathedraal ter wereld. Wij bewonderen de mooie ingang van de kathedraal en zien de lange wachtrij die we aan ons voorbij laten gaan. Door de oude wijk lopen we terug naar we hopen de richting van Plaza de España. Met enige moeite lukt het ons om weer terug te keren. Ik heb nog geprobeerd te kijken waar ik een plattegrond van Sevilla kon vinden maar met behulp van de telefoon lukte het me redelijk. Een aantal dingen hebben we niet gezien van deze mooie stad maar Corry heeft behoorlijk veel last van haar rug en het wordt de hoogste tijd dat we terugkeren naar de auto. We hebben nog wel wat gedronken tussendoor maar het is mooi geweest. We hebben wat van deze mooie stad kunnen zien, met voor ons als absolute hoogtepunt het Plaza de España. Met de auto rijden we nog langs de uit de 18de eeuw stammende Plaza de Toros, de arena van het stierenvechten en passeren de Torro del Oro, deze “Toren van Goud” uit de 12de eeuw ligt aan de Rio Guadalquivir. Daarna zoeken we de snelweg op en vertrekken richting Portugese grens. In Travira stoppen we bij het ons bekende winkelcentrum waar we wat gaan eten. Daarna op weg naar Villa Santos waar wij vanaf nu met zijn tweeën de tijd doorbrengen.
Erik en zijn gezin overnachten op dit moment in Valencia.