Zweden, Een en al natuurschoon

ZATERDAG 21 SEPTEMBER

OUDERKERK A/D AMSTEL - BJARNUM

Vertrek
Het wekkertje ging om 04.45 uur, jammer want we sliepen eindelijk eens behoorlijk.
Corry ging douchen, ondertussen liet ik Saar uit. Na het ontbijt met een glas vers- geperste jus d’orange ruimde Corry de tafel af, waste de laatste spullen af en ging ik mij douchen. Na de auto te hebben ingeladen, en alles hadden afgesloten, rest ons nog
Saar een dikke knuffel te geven en een varkensoor. Saar wordt later op de dag door Marlon opgehaald en thuisgebracht, waarna hij vannacht na het werk van Erik met
hem meegaat en daar blijft totdat Erik volgend weekend naar ons toekomt. Dan gaat
hij naar Mark en Marlon tot Erik dinsdag weer terug komt. Bengel en Jari zijn buiten en worden door Marlon van eten voorzien. Half zeven rijden wij weg voor een lange en hopelijk voorspoedige reis.

Reis met de auto
Ik heb besloten om de weg via Zwolle-Hoogeveen-Emmen richting Duitse grens te volgen. De laatste parkeerplaats op Nederlandse bodem gebruiken wij om een kopje
te drinken met een lekkere whooppie(?) van het Stoepje. Bij Klazienaveen verlaten we Nederland en rijden over de Bundesstrasse via Meppen-Löningen naar Cloppenburg. Vanaf daar nemen we de Autobahn naar Bremen om vervolgens via de Elbetunnel in Hamburg uit te komen. We hadden vanaf de snelweg een mooi uitzicht op het havengebeuren. Grote containerschepen lagen er aangemeerd, evenals een cruiseschip in een ander gedeelte van de haven. In Hamburg kregen we te maken met het grootste oponthoud, wat ons drie kwartier kostte. Na Hamburg zette ik de navigatie aan richting Bjarnüm, de eindbestemming in Zweden. De navigatiemiep wilde ons richting Kiel sturen om vervolgens met de boot over te varen naar Denemarken. Aangezien ons reisdoel om over de bruggen in Denemarken te rijden is, en zo in Zweden uit te komen, heb ik toen mijn reisdoel veranderd in Kolding (Denemarken). Nu konden we weer lekker doorrijden en omdat we veel tijd verloren hadden zette ik
de cruise-controllop 130 km. We kregen echter al weer snel een bericht van onze “miep” dat er 3 km file was en hebben toen bij Nortorf de Bundesstrasse opgezocht richting Rendsburg. Navigatiemiep bleef maar roepen, keer om, hetgeen ik telkens negeerde. Uiteindelijk vlak voor die plaats zocht ik de Autobahn weer op, mede door wegwerkzaamheden bij Rendsburg. Helaas kwamen wij op de Autobaan ook weer in stockende Stau met een verschil dat deze niet zolang duurde. Echter voor Schleswig
kregen we wederom met een kort oponthoud te maken. Alles bij elkaar opgeteld heeft het ons anderhalf uur gekost. Bij Flensburg verlaten we Duitsland en komen voor het
eerst in ons leven op Deense bodem terecht. Het zal hier echter vooralsnog snelweg- bodem zijn. Vlak over de grens tanken we de auto nog maar even vol en begeven ons
richting Kolding. De provincie Jylland, bij ons beter bekend als Jutland verruilen we
voor het eiland Fyn (Funen). We zetten koers richting Odense de plaats van sprookjes- schrijver Hans Christian Andersen. Helaas moeten wij die ook inderdaad links laten liggen. Op weg naar de brug over de Grote Belt besluiten we bij de eerstvolgende mogelijkheid wat te gaan eten. Deze dient zich aan bij het plaatsje Nyborg in de vorm van een McDonalds-vestiging. Velkommen staat er bij de ingang, nou dat komt goed uit, want we lusten wel wat. We zijn vrij snel aan de beurt en hebben het ook snel op.
De route over de bruggen
Nyborg ligt aan de Grot Belt. De Grote Beltbrug “Storebæltbro” die de eilanden Fynnen Sjaelland met elkaar verbindt, bestaat uit twee bruggen van 6,6 km en 6,8 km lengte die beide uitkomen op het eilandje Sprogø, inclusief de weg op het eiland Sprogø is de totale lengte van die brug 18 km. We verlaten het eiland Fynn en rijden de eerste brug op en genieten ondertussen van het uitzicht over de Grote Belt en de scheepjes die er varen. We komen vanaf de eerste brug aan op het eilandje Sprogø die de twee bruggen verbindt. We maken een foto en gaan weer verder naar de volgende brug, snel vangen we nog een glimp op van de vele vogels die op de kust aan de rand van de Grote Belt bivakkeren, alvorens we aan het hoogste gedeelte van de brug beginnen met wederom een fantastisch uitzicht. Bij het plaatsje Svenstrup arriveren we op Sjaelland (Seeland), we vervolgen de E20 via Ringsted langs de Køge Bugt (Koge Bocht) naar Kopenhagen. We rijden langs het vliegveld Kastrup waar Erik volgende week land vanuit Amsterdam. In de verte zien we ook het stadion van FC Kopenhagen liggen. De Øresundbro (Pontburg) doemt op. De lengte van de brugtunnel bedraagt
16 km en bestaat uit twee delen. Het bovenste deel is voor auto’s, het onderste voor de treinen. Op het moment dat wij uit de tunnel de brug op rijden, baant zich een goederentrein naar het onderste deel van de brugtunnel. Ook hier worden wij beloond met een prachtig uitzicht over de Øresund en zien vrachtschepen richting Baltische Zee varen. Halverwege de brug passeren we de grens en zijn aanbeland in Zweden Op het moment dat wij op het laatste gedeelte van de brug rijden, arriveert de goederentrein ook Malmö.

Op weg naar Bjärnum
Over de ringweg langs Malmö bereiken we de richting naar Lund. Op de borden verschijnt nu de plaats Höör die we van onze “Miep” moeten volgen. Dat doet ze goed, want na het bestuderen van de kaart van Zuid Scandinavië klinken deze plaatsen bekend in de oren. We komen dichterbij en bij het passeren van het Hogsjönmeer en het plaatsje Höör is Hässleholm de volgende bestemming die wij moeten aanhouden.
Het tijdsschema op de navigatie geeft een paar minuten voor acht aan dat wij in Bjärnum zouden moeten arriveren. Inmiddels begint het aardig donker te worden,
mede door de zware bewolking. Ondanks dat is het over de gehele reis bij wat spetters gebleven. Om 19.53 arriveren we in het donker in Bjärnum. De straatnaam voldoet niet aan het adres Torrarp 1114. Wij vragen een jongedame of zij deze straat weet.
De persoon die zij aan de telefoon heeft weet ons te vertellen waar wij ongeveer heen
moeten rijden. Helaas blijkt dit niet de goede aanwijzing te zijn. Tot slot bellen we het
nummer van het adres waar wij het huisje hebben gehuurd. De dame in kwestie blijkt
alleen maar het Zweeds machtig te zijn. Aangezien wij geen Zweeds spreken belooft dit nog wat. Een ander familielid blijkt wel het Engels te beheersen en heeft ons dmv
de telefoon (gelukkig was er geen politie op ons pad) de weg naar het huisje gewezen.
In het stikke donker arriveerden wij rond 20.45 uur op de eindbestemming.