Ikea in Almhult

WOENSDAG 2 OKTOBER
IKEA IN ALMHULT
Ikea
Vandaag staat alleen een bezoekje aan Ikea in Almhult gepland. Nu is dat best wel
een stukje rijden vanuit ons huisje. Om half een gaan we pas weg nadat we alles op
ons gemak hadden gedaan. Vanuit Bjärnum rijden we via Vittsjö en Visseltofta naar
Hallaryd. Ik dacht een kleinere weg voor Hallaryd langs het riviertje de Helge å te
kunnen nemen. Deze mooie smalle weg door het bos ncie Smbracht ons weer op dezelfde
weg richting Hallaryd. De navigatiemiep de weg naar Delary maar laten opzoeken. Dit
bracht ons evengoed over een mooie wat bredere weg door het bosrijke gebied van de provincie Smaland. Bij Delary gelijk richting Almhult gereden. Bij het infobord de
straat opgezocht die in de buurt van Ikea lag en doorgegeven aan “Miep”. Zij bracht
ons er weer feilloos heen. We kwamen op een groot parkeerterrein met een gigantisch
grote Ikeavestiging. Een stuk groter en in de winkel ook ruimer van opzet. De prijzen
lagen gemiddeld tot een paar euro goedkoper dan in Nederland. En ze hadden deels een
andere en nieuwe collectie. Het restaurant was ook een stuk groter dan in Amsterdam.
De Zweden komen uit de wijde omtrek en maken er een dagje uit van. Er werd zelfs een touringcar met over het algemeen vrouwen gelost. Tot nu toe zijn wij er behalve in Almhult,
een in Helsingborg tegengekomen. Volgens ons is in Almhult ook het hoofdkantoor
aanwezig. We reden langs een ander terrein waar een groot kantoorgebouw op stond.
Met twee dekbedhoezen, kussenslopen, 2 badmatjes en knijpers(?), verlieten wij dit
vrij nieuwe megapand. Het terrein waren ze nog mee bezig te voltooien.
Net boven Almhult ligt het grote Möckeln-meer. Wij rijden naar Stenbrohult waar het
meer vlak langs de weg ligt. Daar komen we niet echt op een mooie plek uit. We proberen
het via het Taxås Natuurreservaat om dichterbij te komen. Bij Hotell Restaurang Möckelsnäs
Herrgard stuiten we op een doodlopende weg. De weg door het natuurreservaat was weer
door een schitterend boslandschap. We kunnen bij een klein paadje naar een klokketoren
iets zien, maar het houdt niet over. Terug naar de weg en dan maar naar het plaatsje Diö.
Het dorp zou volgens de kaart tegen het meer aanligggen. Een weggetje leidt ons aan het
eind van het dorp naar het meer. We hebben nu inderdaad goed zicht op het grote meer met
vele kleine eilandjes. Aan de kant liggen meest zwarte keien in het heldere water.
Deze stop was de moeite waard. Nu gaan we toch echt terug, want inmiddels loopt het tegen
16.30 uur en we moeten nog wel een eindje terug naar Torrarp. Om 17.45 uur zijn we door
een bij ons bekend mooi landschap, wordt voor de lezer wat afgezaagd, terug bij ons huisje. De afgelopen week zijn sommige bomen in sneltreinvaart veranderd in hun herfstkleuren en
de andere soorten verliezen al hun blad.