Montmédy
Blijf op de hoogte en volg Albert
26 September 2015 | Frankrijk, Montmédy
Pas op de plaats
Ons eerste toeristisch uitstapje naar Bouillon heeft Corry geen goed gedaan. Het slechte wegdek en het in- en uitstappen uit de auto heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat haar wond een beetje meer is gaan bloeden. We besluiten de komende drie dagen alleen voor boodschappen even weg van ons huisje te gaan. Gelukkig zit het weer mee en kunnen lekker in het zonnetje op ons terras zitten. Ook dit is genieten.
Waar we tijdens de koffie ook van genieten is van "Eclairs". Dat is een luxe frans broodje van soezendeeg gevuld met bakkersroom, bovenop met chocolade, witte, roze of gele glazuur. Niet goed voor de lijn maar wel heel eg lekker. Met Saar lopen we rond de grote visvijver en merken dat het uithoudingsvermogen van Corry met het lopen o.a. rond de visvijver steeds beter gaat. Het heeft geen invloed op de wond. Dat is na het uitstapje weer aan de beterende hand. Achter ons gebied waar het huisje staat bevindt zich boven op de heuvel een bosrijk gebied. Via een smal bospad lopen we de heuvel op en komen terecht in Bois de Virton. Bij sommige bomen groeien smalle takken tegen de brede boomstam op. Elders in het bos ontstaan op een gevallen boomstam een eskader aan kleine paddestoelen. Grotere paddestoelen vinden we langs de rand van het bospad. Tezamen met het groen wat tussen en langs de bomen groeien vormt het een mooi geheel.
Fantastisch om doorheen te lopen en dat zo vlakbij je huisje.
Torgny
Op weg naar Montmédy komen we langs Torgny. Torgny is een pittoresk dorpje wat tegen de Franse grens aan ligt. We stoppen bij een klein fleurig pleintje waar zich een roze huis uit 1838 bevindt. Op een ander pleintje een aflopend straatje ietsje verderop, staan een groepje wielrenners en wandelaars klaar om de mooie heuvelachtige omgeving te verkennen. Een straatje erachter bevindt zich een huis waar je in een poortje oude wijnvaten en -attributen uitgestald ziet liggen. Deze werden vroeger gebruikt voor het kweken, oogsten en maken van de wijn. Wanneer je onder het boogpoortje loopt kun je ongetwijfeld op de heuvel de wijnranken zien waar de druiven tot volle wasdom komen. Zover zijn wij echter niet naar binnen gelopen omdat te kunnen vaststellen. We vervolgen onze weg naar Montmédy door het net genoemde heuvelachtige landschap overgaand in Frans gebied.
Montmédy
De oorsponkelijke naam "Madiacum"dateert uit de Romeinse periode. In de 13e eeuw werd het de hoofdplaats van de graven Chiny die heersten over een deel van België en Luxemburg. Deze graven lieten een burcht optrekken bovenop het rotsachtig voorgebergte. Door middel van huwelijken veranderde Montmédy achtereenvolgens van eigendom van het hertogdom Luxemburg, het hertogdom van Bourgogne en tenslotte het koninkrijk Spanje. In de 16e erfde keizer Karel de Vijfde Montmédy en omgeving van zijn grootouders. Omdat hij zich zeer bewust van de verdedigingsfunctie van deze heuvel, gelegen in de buurt van de grens met het koninkrijk Frankrijk, besloot hij er een Citadel te bouwen. Die gaan wij vandaag dus aanschouwen. De in 1657 heersende Lodwijk XIV heeft het terugveroverd. Daarom staan we nu op Frans grondgebied. Daar ging wel een strijd aan vooraf van 57 dagen. Minder dan 800 inwoners van Montmédy onder leiding van Jean V'd'Allomont tegen zo'n 20.000 Fransen moesten het afleggen. We komen met de auto via een smalle boogpoort en een bruggetje tussen de vestingmuren naar weer een smalle poort en bruggetje. Om de vesting binnen te komen rest ons nog een smal bochtig tunneltje onder de vestingmuur door. We moesten hiervoor wel wachten tot het licht op groen sprong. Eenmaal erdoorheen komen we uit op een binnenplaats waar links de 13e eeuwse kerk St.Eglise zich bevindt. We parkeren onze auto op de parkeerplaats en lopen langs de slotgracht waar zich 20m ondergronds de kruitmagazijnen zijn gelegen. Aan het eind van deze straat komen we op een open plek waar voor ons in vroeger tijden de ziekenboeg is geweest. Daarachter bevinden zich de kazematten. Op de hoeken van de vesting liggen de bastions. De slotgrachten zijn om technische reden nooit bevoorraad met water. Diverse gebouwen zijn binnen de vesting tot een bouwval of ruïne geworden. In andere gebouwen wonen toch ook nog wel degelijk mensen. Weer aangekomen bij de kerk zoeken we onze auto weer op.
Als we de Citadel achter ons hebben gelaten en via een fikse afdaling in het centrum van Montmédy arriveren, rijden we langs het mooie "Hotel de Ville" richting Longuyon. Op weg hiernaar toe komen we langs het dorpje Marville.
Marville
In het oude dorpshart met even oude huizen staat op het plein het "Monument Memoires". Dit monument, zoals je in veel plaatsen in dit gebied tegenkomt, staat er ter nagedachtenis aan de vele duizenden slachtoffers van de 1e Wereldoorlog 1914-1918. Naast dit monument staat de gotische kerk St.Nicolas uit de 12e eeuw die vele schatten herbergt, waaronder de Piéta van de Melaatsen, De Gekroonde Maagd, Gotische kapelletjes en de kapel van St.Fine gebouwd op twee verdiepingen en het graf van Salantin van Gavroy. Daarnaast herbergt het een orgel in flamboyante gotische stijl. We rijden het dorp uit op weg naar Longuyon.
Longuyon
In Longuyon wil ik iets bijzonders gaan bezichtigen!! Iets bijzonders? Ja, ik wil een totempaal gaan bezichtigen. Een totempaal in Frankrijk? Ja een totempaal in Longuyon in Frankrijk!! Het gebied waar wij doorheen rijden heeft behalve in de 1e Wereldoorlog waaraan ik net refereerde in Marville, ook onder de verschrikkingen van de 2e Wereldoorlog te lijden gehad. Alle herdenkingsmonumenten gaan toch uit naar die van de 1e Wereldoorlog. Evenals de vele "Necropolen", de militaire begraafplaatsen die hier overal liggen verspreid in deze omgeving. Hoewel er zich in die tijd vele veldslagen hebben afgespeeld tussen de Duitsers en de Fransen, waarbij Nederland een neutrale rol heeft gehad, hebben er ook Amerikaanse, Russische en Canadese strijdkrachten slag geleverd. Dit verklaart behalve de aanwezigheid van een Residence Canadienne ook die van een totempaal. In een mooie blauwe treinwagon gelegen Office du Tourisme vragen we aan een vriendelijke dame de weg naar waar we de totempaal kunnen vinden. We krijgen een plattegrondje van de plaats mee. Deze totempaal siert het midden van een rotonde. Het is een teken van waardering van de Canadezen aan de bevolking van Longuyon die hun tijdens de oorlog van diens zijn geweest of hebben opgevangen. Dat is mij niet geheel duidelijk geworden. Er staat een plaquette bij die verwijst naar de periode 1954-1967 met 1.Wing-RCAF MARVILLE. Misschien een onderdeel die daar is gehuisvest. Zou het misschien ook van de 2e Wereldoorlog kunnen zijn? Dat staat er helaas niet bij vermeld. Het monument naast de rotonde is in ieder geval wel ter nagedachtenis aan die van de 1e Wereldoorlog. Het wordt tijd om ons richting huis te begeven. Vanaf Fermont rijden we over smalle wegen door een bebost heuvellandschap langs dorpjes luisterend naar de namen, Montigny-sur-Chiers, Fresnois la Montange. Vanuit dit laatstgenoemde dorpje rijden we over een nog smaller weggetje naar Tellancourt. Hier rijden we Frankrijk weer uit en volgen de weg naar Virton.
EK Volleybal en Afsluitingsconcert 200 jaar Koninkrijk der Nederlanden
Het zonnetje schijnt nog steeds in een lucht waar een wolk(je) te vinden is, dus we kunnen er nog even van genieten en nemen plaats op het terrasje voor ons huis. Naarmate de middag vordert wordt het kouder en verkassen we naar binnen. Op de enige Nederlandse TV-zender NPO1 die we kunnen krijgen, zien we de volleybalvrouwen op het EK in eigen land te Apeldoorn afgetekend van Slovenië winnen. 's Avonds kijken we naar het afsluitingsconcert van 200 jaar Koninkrijk der Nederlanden bij de Magere Brug over de Amstel in Amsterdam. Hierbij is een groot deel van de koninklijke familie present. Tussendoor houden we op teletekst de stand van de voetbalwedstrijden in de gaten. Ajax moest aantreden tegen FC Groningen in de Arena en wint de wedstrijd met 2-0. Tussen ons in op de (oude) bank heeft Saar haar plekje gevonden. Wij zijn er inmiddels achter gekomen dat zij haar kleedje bij de deur naar het terras, waar best wel veel kou door komt, 's nachts verruild voor de bank. We laten dit maar zo en zorgen dat de bank in ieder geval haren vrij is als we weg gaan.
Ons eerste toeristisch uitstapje naar Bouillon heeft Corry geen goed gedaan. Het slechte wegdek en het in- en uitstappen uit de auto heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat haar wond een beetje meer is gaan bloeden. We besluiten de komende drie dagen alleen voor boodschappen even weg van ons huisje te gaan. Gelukkig zit het weer mee en kunnen lekker in het zonnetje op ons terras zitten. Ook dit is genieten.
Waar we tijdens de koffie ook van genieten is van "Eclairs". Dat is een luxe frans broodje van soezendeeg gevuld met bakkersroom, bovenop met chocolade, witte, roze of gele glazuur. Niet goed voor de lijn maar wel heel eg lekker. Met Saar lopen we rond de grote visvijver en merken dat het uithoudingsvermogen van Corry met het lopen o.a. rond de visvijver steeds beter gaat. Het heeft geen invloed op de wond. Dat is na het uitstapje weer aan de beterende hand. Achter ons gebied waar het huisje staat bevindt zich boven op de heuvel een bosrijk gebied. Via een smal bospad lopen we de heuvel op en komen terecht in Bois de Virton. Bij sommige bomen groeien smalle takken tegen de brede boomstam op. Elders in het bos ontstaan op een gevallen boomstam een eskader aan kleine paddestoelen. Grotere paddestoelen vinden we langs de rand van het bospad. Tezamen met het groen wat tussen en langs de bomen groeien vormt het een mooi geheel.
Fantastisch om doorheen te lopen en dat zo vlakbij je huisje.
Torgny
Op weg naar Montmédy komen we langs Torgny. Torgny is een pittoresk dorpje wat tegen de Franse grens aan ligt. We stoppen bij een klein fleurig pleintje waar zich een roze huis uit 1838 bevindt. Op een ander pleintje een aflopend straatje ietsje verderop, staan een groepje wielrenners en wandelaars klaar om de mooie heuvelachtige omgeving te verkennen. Een straatje erachter bevindt zich een huis waar je in een poortje oude wijnvaten en -attributen uitgestald ziet liggen. Deze werden vroeger gebruikt voor het kweken, oogsten en maken van de wijn. Wanneer je onder het boogpoortje loopt kun je ongetwijfeld op de heuvel de wijnranken zien waar de druiven tot volle wasdom komen. Zover zijn wij echter niet naar binnen gelopen omdat te kunnen vaststellen. We vervolgen onze weg naar Montmédy door het net genoemde heuvelachtige landschap overgaand in Frans gebied.
Montmédy
De oorsponkelijke naam "Madiacum"dateert uit de Romeinse periode. In de 13e eeuw werd het de hoofdplaats van de graven Chiny die heersten over een deel van België en Luxemburg. Deze graven lieten een burcht optrekken bovenop het rotsachtig voorgebergte. Door middel van huwelijken veranderde Montmédy achtereenvolgens van eigendom van het hertogdom Luxemburg, het hertogdom van Bourgogne en tenslotte het koninkrijk Spanje. In de 16e erfde keizer Karel de Vijfde Montmédy en omgeving van zijn grootouders. Omdat hij zich zeer bewust van de verdedigingsfunctie van deze heuvel, gelegen in de buurt van de grens met het koninkrijk Frankrijk, besloot hij er een Citadel te bouwen. Die gaan wij vandaag dus aanschouwen. De in 1657 heersende Lodwijk XIV heeft het terugveroverd. Daarom staan we nu op Frans grondgebied. Daar ging wel een strijd aan vooraf van 57 dagen. Minder dan 800 inwoners van Montmédy onder leiding van Jean V'd'Allomont tegen zo'n 20.000 Fransen moesten het afleggen. We komen met de auto via een smalle boogpoort en een bruggetje tussen de vestingmuren naar weer een smalle poort en bruggetje. Om de vesting binnen te komen rest ons nog een smal bochtig tunneltje onder de vestingmuur door. We moesten hiervoor wel wachten tot het licht op groen sprong. Eenmaal erdoorheen komen we uit op een binnenplaats waar links de 13e eeuwse kerk St.Eglise zich bevindt. We parkeren onze auto op de parkeerplaats en lopen langs de slotgracht waar zich 20m ondergronds de kruitmagazijnen zijn gelegen. Aan het eind van deze straat komen we op een open plek waar voor ons in vroeger tijden de ziekenboeg is geweest. Daarachter bevinden zich de kazematten. Op de hoeken van de vesting liggen de bastions. De slotgrachten zijn om technische reden nooit bevoorraad met water. Diverse gebouwen zijn binnen de vesting tot een bouwval of ruïne geworden. In andere gebouwen wonen toch ook nog wel degelijk mensen. Weer aangekomen bij de kerk zoeken we onze auto weer op.
Als we de Citadel achter ons hebben gelaten en via een fikse afdaling in het centrum van Montmédy arriveren, rijden we langs het mooie "Hotel de Ville" richting Longuyon. Op weg hiernaar toe komen we langs het dorpje Marville.
Marville
In het oude dorpshart met even oude huizen staat op het plein het "Monument Memoires". Dit monument, zoals je in veel plaatsen in dit gebied tegenkomt, staat er ter nagedachtenis aan de vele duizenden slachtoffers van de 1e Wereldoorlog 1914-1918. Naast dit monument staat de gotische kerk St.Nicolas uit de 12e eeuw die vele schatten herbergt, waaronder de Piéta van de Melaatsen, De Gekroonde Maagd, Gotische kapelletjes en de kapel van St.Fine gebouwd op twee verdiepingen en het graf van Salantin van Gavroy. Daarnaast herbergt het een orgel in flamboyante gotische stijl. We rijden het dorp uit op weg naar Longuyon.
Longuyon
In Longuyon wil ik iets bijzonders gaan bezichtigen!! Iets bijzonders? Ja, ik wil een totempaal gaan bezichtigen. Een totempaal in Frankrijk? Ja een totempaal in Longuyon in Frankrijk!! Het gebied waar wij doorheen rijden heeft behalve in de 1e Wereldoorlog waaraan ik net refereerde in Marville, ook onder de verschrikkingen van de 2e Wereldoorlog te lijden gehad. Alle herdenkingsmonumenten gaan toch uit naar die van de 1e Wereldoorlog. Evenals de vele "Necropolen", de militaire begraafplaatsen die hier overal liggen verspreid in deze omgeving. Hoewel er zich in die tijd vele veldslagen hebben afgespeeld tussen de Duitsers en de Fransen, waarbij Nederland een neutrale rol heeft gehad, hebben er ook Amerikaanse, Russische en Canadese strijdkrachten slag geleverd. Dit verklaart behalve de aanwezigheid van een Residence Canadienne ook die van een totempaal. In een mooie blauwe treinwagon gelegen Office du Tourisme vragen we aan een vriendelijke dame de weg naar waar we de totempaal kunnen vinden. We krijgen een plattegrondje van de plaats mee. Deze totempaal siert het midden van een rotonde. Het is een teken van waardering van de Canadezen aan de bevolking van Longuyon die hun tijdens de oorlog van diens zijn geweest of hebben opgevangen. Dat is mij niet geheel duidelijk geworden. Er staat een plaquette bij die verwijst naar de periode 1954-1967 met 1.Wing-RCAF MARVILLE. Misschien een onderdeel die daar is gehuisvest. Zou het misschien ook van de 2e Wereldoorlog kunnen zijn? Dat staat er helaas niet bij vermeld. Het monument naast de rotonde is in ieder geval wel ter nagedachtenis aan die van de 1e Wereldoorlog. Het wordt tijd om ons richting huis te begeven. Vanaf Fermont rijden we over smalle wegen door een bebost heuvellandschap langs dorpjes luisterend naar de namen, Montigny-sur-Chiers, Fresnois la Montange. Vanuit dit laatstgenoemde dorpje rijden we over een nog smaller weggetje naar Tellancourt. Hier rijden we Frankrijk weer uit en volgen de weg naar Virton.
EK Volleybal en Afsluitingsconcert 200 jaar Koninkrijk der Nederlanden
Het zonnetje schijnt nog steeds in een lucht waar een wolk(je) te vinden is, dus we kunnen er nog even van genieten en nemen plaats op het terrasje voor ons huis. Naarmate de middag vordert wordt het kouder en verkassen we naar binnen. Op de enige Nederlandse TV-zender NPO1 die we kunnen krijgen, zien we de volleybalvrouwen op het EK in eigen land te Apeldoorn afgetekend van Slovenië winnen. 's Avonds kijken we naar het afsluitingsconcert van 200 jaar Koninkrijk der Nederlanden bij de Magere Brug over de Amstel in Amsterdam. Hierbij is een groot deel van de koninklijke familie present. Tussendoor houden we op teletekst de stand van de voetbalwedstrijden in de gaten. Ajax moest aantreden tegen FC Groningen in de Arena en wint de wedstrijd met 2-0. Tussen ons in op de (oude) bank heeft Saar haar plekje gevonden. Wij zijn er inmiddels achter gekomen dat zij haar kleedje bij de deur naar het terras, waar best wel veel kou door komt, 's nachts verruild voor de bank. We laten dit maar zo en zorgen dat de bank in ieder geval haren vrij is als we weg gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
