Wandelen naar Porec

Zaterdag 20 juni
Wandelen naar Porec

We hebben een aantal dagen met redelijk goed weer achter de rug. Vandaag zou het een bewolkte dag worden en kans op een bui. In Nederland waren de weersberichten een stuk slechter dan hier,
er word de hele dag regen voorspelt. Op het programma staat boodschappen doen bij de Lidl en een bezoek aan de campingwinkel voor een panoramastang. Hiermee kun je een gedeelte van de voortent voor de helft open laten. We hadden er een maar we missen een gedeelte en op mooie dagen is het lekker als je er gebruik van kan maken. Behalve de Lidl gaan we ook nog even naar Kaufland om te kijken of ze blauwgekleurde Fanta flessen hebben. In Nederland is dat niet te koop en we vinden de smaak ervan lekker. We kopen nog wat kleine dingen voor de andere kleinkinderen en
komen bij thuiskomst tot de ontdekking dat we vergeten zijn de blauwgekleurde flessen Fanta in
de winkelwagen te leggen. Handig!! Daar gaan we voor naar deze winkel en komen met dingen voor
de kleinkinderen de winkel uit. We hebben gelukkig nog wat anders te drinken dus komt dat wel goed. Er stond ons nog een grote klus te gebeuren. Het matras moest omgedraaid worden in de caravan. Een niet geringe klus in een kleine ruimte. We kregen hem in gangpad gestald. Gelijk de autohoes die we al jaren niet meer hebben gebruikt en waar een grote scheur in zat eruit gehaald en de stoffer en blik er doorheen gehaald. Nu moest hij weer omgedraaid teruggelegd worden. De plafondlamp kreeg een dreun te verwerken maar bleef gelukkig ongeschonden hangen. Bed weer opgemaakt en in de wetenschap dat de scharnieren na het inspuiten van WD40 weer soepel heen en weer bewogen konden we op adem komen. Ik stelde voor om na het middageten een wandeing naar Porec te maken. De komende dagen zouden stralend zomerweer brengen. Ideale gelegenheid om vandaag naar Porec te lopen. Er hangt wel een donkere lucht maar dat hoeft niet perse hier naar naar beneden te komen in de vorm van regen. We waren op zoek naar een weggetje wat ons sneller bij de kust bracht. Helaas konden we dat vanaf deze kant niet vinden en zijn maar via de kleine nederzetting binnen de gemeente Porat, een paar huizen en een restaurant (?), of hij nog open is vraag ik me af, bereiken we de asfaltweg naar de kust. Hier aangekomen ga ik op verkenning naar het weggetje die we al eens eerder op de terugweg hebben gelopen naar de cazmping toe. Ik kom wel wat bekends tegen maar Corry had een fietsroutebordje nr.142 gezien en zei dat we deze strakt moesten volgen. We gaan het zien. Nu eerst terug naar de asfaltweg om onze route naar Porec te vervolgen. De wandeling voert ons over de terreinen langs de hotels en appartementen van de Laguna organisatie waar ook onze camping onder valt. Het is voor iedereen toegankelijk en zo komen we langs een paar horecagelegenheden. Bij een ervan drinken we een heerlijk kopje cappuccino en op dat moment komt de enigste regenbui van hooguit vijf minuten naar beneden. Na het volgende vakantieresort komen we op een asfaltweg waar verschillende kraaampjes hun waren aanbieden.
Een kraampje verkoopt schildpadjes die van, het lijkt wel eeen kokosnoot gemaakt is, het ziet er in ieder geval heel schattig uit en kost 50 Kuna wat omgerekend 6,5 – 7 euro kost. Leuk voor op de tafel in onze tuin. Ik vroeg tot hoe laat ze open waren zodat ik ze op de terugweg kon aanschaffen. We wilden er ondanks het lichte gewicht niet mee door Porec lopen slepen. Die verkoper zal wel denken,
Hollanders, kijken kijken, niet kopen!! Of, die zien we nooit meer terug.!! Dat zal dat manneke vies tegen vallen, hij zal in dit geval zijn gedachte voor deze keer moeten bijstellen. We naderen het oude centrum van Porec waar aan deze kant bij het parkeerterrein de tribunes voor het dit weekend te houden Beachvolleybal-toernooi wordt opgebouwd. Dat zal ik hier niet meer meemaken want dan ben ik al weer aan het werk. Hooguit op TV met beelden van de teams van Brouwer en Nummerdor
die hier aanwezig zullen zijn. We trekken eerst nog wat Kuna’s uit de automaat voordat we de met keien bedekte hoofdstraat, die met noeste en zware arbeid uit een ver verleden hier zijn neergelegd betreden. Het begint tegen etenstijd te lopen en we wilden niet weer bij het restaurant in een zijstraat richting de haven gaan eten. We lopen een paar meter verder naar restaurant waar op een soort spreekstoeltafeltje gelegen menuboek ligt. In diverse talen kunnen wij uit tal van gerechten kiezen. Een ober spreekt ons met goedemiddag aan. We staan er versteld van dat ze weten dat wij Hollanders zijn. Bij navraag blijkt dat ze het aan ons doen en laten kunnen aflezen, daar kweken ze een soort Fingerspitzen gevoel in. De prijs verschilt weinig in het eten op de camping. De ober speelt met heel veel hollandse woorden leuk op zijn hollandse gasten in en weet daardoor onze harten te veroveren. Duidelijk geknipt voor het vak van ober. We bestellen ons gebruikelijk drankje bij het eten, waarbij de jus d’orange van Corry wonderbaarlijk goed smaakt. Ze moesten dit ook maar eens gaan serveren bij restaurant Srdela op de camping. De Wienerschnitzels worden gebracht en na de wandeling hebben we best trek gekregen, smullen maar. Ondertussen rent ons obertje de benen onder zijn gat vandaan en staat een ander nieuwe klanten te trekken. Door de drukte vergeet hij mijn Paulaner Weissbier te bezorgen. Ik attendeer hem er even op en krijg het vrij snel met de welge-meende excuses alsnog geserveerd. Het is hem met het vele werk dat hij moet verstouwen vergeven.
Ter afsluting krijgen we van het huis een ijscoupe of koffie naar keuze aangeboden. Met 210 Kuna – 28 Euro verschilt de prijs met de camping niet veel. De drankjes zijn hier iets duurder waar tegenover staat dat de jus d’orange veel lekkerder smaakte. Restaurant Grill Pizza.....Ciao, ciao!!
De kans dat je ons een volgende keer weer terugziet is vrij groot, met dank aan de leuke, maar niet vervelende klantentrekkende bediening. De calorieën kunnen er weer worden afgelopen. We lopen
langs de haven. Diverse boten willen dat je met hun een rondvaart gaat maken naar het Limski-fjord of de Brijuni eilanden of een andere aktiviteit. In de kraampjes die daar op de boulevard hun waren proberen te slijten zien we niets bijzonder liggen voor aan de muur van het schuurtje in onze tuin.
Het plein bij de grote kerk in het oude centrum en de evenoude hoofdstraat brengt ons op de weg terug naar de camping. Zo komen we ook weer langs het stalletje om onze schildpadjes te kopen.
Tot grote verwondering van de verkoper. We volgen fietsroutebordje van wegnr.142 en komen uit
bij het groentestalletje wat zo’n 300m voor de camping langs de weg staat. Op de camping lopen we langs Trijn en Tinus uit Julianadorp die we inmiddels ook al wat jaren kennen en regelmatig bij ons aan het strand liggen. Tinus zegt met een geintje bij het horen dat we helemaal naar Porec zijn gelopen.
Het zweet breekt me spontaan uit, ik ga gelijk douchen. Ze stonden al op het punt om te gaan douchen. Zo liggen we wel vaker in een deuk om zijn verrasende uitlatingen. Ja, een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd. Met een lach op ons gezicht wandelen we de laatste meters naar onze caravan. Ik neem plaats op mijn campingstoel en zorg dat ik naast me op tafel drinken voor de hele avond heb staan, zodat ik er voorlopig niet af hoef. Corry had natuurlijk weinig last als geoefend wandelaar, ik des te meer. De volgende dag waren mijn voeten weer hersteld en genoten van een zonovergoten dag aan het strand.