Op weg naar de Brijuni eilanden

We gaan even terug naar de vakantie van vorig jaar. Toen waren wij ook naar de Brijuni eilanden geweest. Het liep toen net even anders dan wij hadden gedacht. In plaats van naar het eiland toe
hadden wij een boot die om het eiland heenging. Door opdringerige lui van die organisatie waren wij
min of meer om de tuin geleid en dachten naar het eiland toe te varen. We moesten echter ook de hand in eigen boezem steken doordat wij niet beter hadden geinformeerd alvorens met hun in zee te gaan. Het was toen nog koud, winderig en af en toe een beetje regen. Niet prettig. Maar zoals het bekende spreekwoord of uitdrukking zegt; “Gedane zaken nemen geen keer” Met Tinus had ik afgesproken dat we het jaar daarop in de herkansing gingen. Die afspraak komen we vandaag dus na. De schrijver van deze vakantieverslagen had op weg naar de Brijuni Eilanden een mooie route uitgestippeld die ons langs wat dorpjes en stadjes bracht met de nodige bezienswaardigheden waarvan wij zelf er al wat van hadden gezien in de loop der jaren. Ondanks dat is het wel weer eens mooi dit weer te aanschouwen. Voor Trijnie en Tinus wordt dit wellicht de eerste keer.

Het eerste kleine stadje Sveti Lovrec Pazenaticki ligt zo’n tien kilometers ten zuidoosten van Porec in het binnenland, het was tussen 1304 en 1356 het centrum van de Venetiaanse Militaire Adminstratie. De muren en torens die in het ovaal gevormde stadje liggen waarbij twee straten de boventoon voeren, dateren uit die periode. De St.Martin’s parochiekerk uit de XIe eeuw domineert deze plaats. Het karakteristieke interieur is vroegromaans.

We vervolgen onze weg naar het kleine dorp Sveti Petar u Sumi, over binnenwegen die soms halfverhard en daardoor zeer stoffig zijn waarbij onze auto een grote stofwolk achterlaat door het mooie Istrische heuvellandschap. Het dorp staat bekend om zijn befaamde romaanse kloostercomplex gebouwd omstreeks 1255 door de Benedictijnse Orde. Tussen 1460 en 1782 was het overgenomen door de “Paulist fathers” (benaming letterlijk overgenomen uit een boekje over Istrië) en tot 1993 was de kerk een parochiekerk waarbij het kloostercomplex in prive handen terecht kwam. Vanaf 1993 kwam het weer in handen van de Paulisten. De barokke facade van de kerk is in 1750 gereed gekomen en in de muur sieren vijf beelden de voorgevel. Het interieur is ook weer van een adembenemende schoonheid. Naast het hoofdaltaar waren er ook nog zijaltaren die ter ere van de patroonheiligen van de ambachten werden ingericht . In het het naastgelegen kloostercomplex sieren boven smalle arcadebogen en beneden bredere –bogen de galerij aan de binnenplaats. Eenvoudige schilderingen zijn op de muren van de galerij te bewonderen.

Met een stoffige auto waarbij de achterkant er echt niet uitziet begeven we ons op weg naar Zminj.
Deze plaats ligt ten zuiden van de grotere plaats Pazin welke wij niet aandoen. Het stadje ligt op een heuvel en was omgeven door muren en ronde torens. Tegenwoordig is ervan deze ommuring en torens meer weinig te zien. Daarentegen is de barokke parochiekerk St.Michael gesitueerd aan het stadsplein. Na het zoeken van een parkeerplaats in dit plaatsje belanden we zelfs naast het stadssplein waar de kerk aan ligt. Ook hier een mooie voorgevel, hoewel die in het niet valt bij die van Sveti Petar u Sumi. Het marmeren preekgestoelte van de kerk en dito altaar met marmeren zuilen en fascinerende schildering ziet er ook weer schitterend uit. Op het moment dat wij de kerk ingaan staat er voor de linkeringang van de kerk een non zich te ontfermen over de bloemen en planten. ze staan er goed bij en worden liefdevol door haar verzorgd.

Onze laatste bezienswaardigheid die wij bezoeken op weg naar de Brijuni eilanden is het stadje
Svetvincenat. Het ligt ten oosten van het bekende Rovinj in het achterland van Istrië op de weg tussen Pazin en Pula. Het centrum van dit stadje wordt gevormd door een vierkant plein uit de Renaissance. Het wordt omsloten door de facade van de parochiekerk van Annunciatie, in de vertaling staat ook Maria Boodschap, dat zal de orde wel zijn waar de kerk onder valt. Binnen in de kerk is een beschildering van de Venetiaanse schilder Palma the Younger te bewonderen. Verder wordt het plein begrensd door een gemeentelijke ruimte en huizen uit de Renaissance. Waar over het algemeen de kerk domineert in het stads- of dorpsbeeld , is het hier de Morosini-Grimani citadel.
Dit monumentale Grimani citadel is een rechthoekig fort die beschermd werd met ronde torens in de hoeken. De voorgevel is niet opzienbarend. De familie heeft ook andere publieke gebouwen rond het plein laten bouwen. Dit alles aanschouwen wij nadat wij ons eerst een cappaccino hebben laten voorzetten bij Trattoria Castello en de indrukken hebben laten inwerken van de plaatsen die wij achter ons hebben gelaten. Na de rondgang om het plein zoeken we een postkantoor om wat ansichtkaarten en postzegels te kopen om te versturen. We stappen in de auto om naar ons uiteindelijke doel te rijden. Fazana is de plaats waar wij ons op moeten richten om de oversteek met de veerboot te maken naar de Brijuni-eilanden. Dit keer wel de goede boot nemend.