Wandelingen naar Cervar Porat en Porec

Het was ook dit jaar de bedoeling dat we regelmatig naar bovengenoemde plaatsen zouden
wandelen. We hebben dit inderdaad een aantal keren ondernomen maar niet zoveel als voorgaande jaren. Een paar keer dat Trijnie en Tinus niet mee konden zijn we op de fiets gestapt naar Porec om
op eendenjacht te gaan{!} Eendenjacht zal de lezer denken. Ja, we gaan ze niet afschieten of vangen om ze daarna te veroberen of zo. Nee wij hebben voor al onze kleinkinderen een eend in ons huis staan. De ene met verenkleed, de ander kaal en ze zijn allemaal van hout. Nu heeft in de vakantie ons het bericht bereikt dat onze jongste zoon en zijn vrouw gezamelijk een tweede kindje verwachten.
Naast de twee meisjes die zijn vrouw al had. Zodoende zijn wij daarvoor op de fiets gestapt en hebben op de weg naar Porec tussen de hotel/vakantiecomplexen en het stadje bij een van de kraampjes een 8e eend kunnen scoren. Later hebben we er ook nog een voor de buren gekocht die onze poes Joep, de planten en post verzorgen tijdens onze afwezigheid. Ook zijn we na een bezoek aan Porec , waarbij we de fietsen aan de rand van het centrum hebben geparkeerd en wandelend door het oude centrum en haven zijn gelopen, doorgereden naar de Lidl om wat boodschappen te doen. Tot zover het fietsgedeelte. Terug naar het wandelgebeuren.

De wandelroute naar Cervar Porat hebben we een drietal keren ondernomen. De eerste keer namen
we buiten de camping de eerste verharde weg naar links. De weg liep tussen de rijen olijfbomen door en nadat we daarna rechts en nogmaals linksaf en weer rechts afgeslagen waren kwamen we
op een punt dat we een onverhard pad tussen de olijfbomen door namen om uit te komen op het pad wat ons langs de kust naar het plaatsje Cervar Porat bracht. De tweede keer hebben we het onverharde pad langs de camping genomen die ons langs een schiereilandje bracht waar ze een weekend in Juni een muzikale festival/bijeenkomst hebben, dat als de wind de kant van de camping op staat wij dat tot net na middernacht kunnen horen. Gelukkig staan wij aan de andere kant van de camping en wordt het geluid nog enigszins gedempt door de rest van de kampeerders. De weg langs de kust voert ons behalve langs het schiereiland ook nog langs Beach Hawai als ik de naam goed heb onthouden. Hier lopen we tussen de bomen langs de kust over een onverhard pad waar ook voor mountainbikers een fietsroute langs loopt. Voordat we het strand bij Cervar Porat bereiken moet Trijnie zakdoekje leggen. Daar wachten we op gepaste afstand even op. Het strand van Cervar Porat is meer een grasveld aangelegd langs de rotsachtige kuststrook. Hier zoeken over het algemeen de vakantiegangers die in hotels of appartementen verblijven van Cervar Porat hun vertier. We naderen
over een geasfalteerd wandelpad het haventje. Hier geeft Tinus het sein dat hij de afstand tot het restaurant niet gaat halen zonder ook een plek binnen schootsafstand van de haven op te moeten zoeken om ook zijn zakdoekje te leggen. Op het moment dat hij daar in geslaagd is komt de blondine van vrijwel zeker Oost-europese afkomst die wij al tegengekomen waren, teruglopen. Ze kon een glimlach richting Tinus niet voorkomen. Wij waren intussen al een stuk over Riva Amfora gelopen richting het restaurant . Aan de rand van het haventje in Cervar Porat waar het vol lag met {zeil}bootjes en enkele visserscheepjes werden we door de eigenaar al begroet . We komen hier al een paar jaar om een lekkere Cappaccino te drinken. Een keer hebben in een tent ernaast Cappaccino gedronken maar die was van de ene op de andere dag een paar kuna per kop duurder geworden. Dat waren de gemeentelijke belastingen die ineens verhoogd waren. Tinus had het bonnetje bewaard en zag aan de tax geen verschil. Pure prijsopdrijving. Daar waren we toen dus gelijk voor het laatst geweest. De wandeling daarop zijn we dat jaar naar het restaurant gegaan waar we nu aan onze vaste tafel zitting namen. De dames namen nog een tweede Cappaccino, de heren laafde zich aan een heerlijk pot bier. Op een van deze avonden dat wij uitkeken op haven en de voorbij lopende mensen op de Riva Amfora langs het restaurant, kwam er een gezin voorbij met een kleintje van net een jaar. Deze zat in een type Mercedes waar je vroeger van die trapautootjes van had, Hij zat prinsheerlijk achter het stuur, terwijl een van zijn ouders de auto met afstandsbediening bestuurde. Dit deed mij gelijk denken aan mijn kleinzoon Chris die zo’n autootje, maar dan een BMW, heeft gekregen voor zijn eerste verjaardag. We rekenen af en zeggen de baas nog even vriendelijk gedag voordat wij de terugweg aanvaarden. We lopen door het plaatsje heen, langs de flatgebouwen door naar de rand van het dorp. Tussen blokken kleine huisjes, waarschijnlijk ook huisjes die als vakantieverblijfworden verhuurd komen we op een halfverharde weg uit die ons
uiteindelijk op de toegangsweg brengt naar de camping langs het plaatsje Cervar. Tussen het plaatsje Cervar en de bocht naar rechts richting de camping hebben we al eens op een honderd meter voor ons een hert in de avondschemering de weg over zien steken. De weg terug is beduidend korter en dat is ook een bewuste keuze zodat we altijd terug op de camping zijn voordat het helemaal donker is. De laatste keer zijn wij eerder naar Cervar Porat gewandeld omdat wij in het restaurant aan de haven wilde gaan eten. In Cervar Porat zouden we gezelschap krijgen van Jaap en Minnie die op de fiets er naar toe zouden rijden. Het restaurant had ook nog tafeltjes aan de havenkant en daar namen wij dit keer plaats. Het werd een gezellig etentje waarbij we een goede maaltijd kregen voorgeschoteld. In eerste instantie zouden we in Porec gaan eten na een wandeling en dan met de taxiboot vanuti Porec terug naar het haventje van de camping, maar dat bewaren we voor een volgend jaar.

We zijn wel een keer richting Porec gewandeld waarbij we buiten de camping langs het fruitstalletje
rechtsaf zijn geslagen en het pad tussen de bomen door hebben genomen die ons naar de baai bracht waar de inwoners van de buurt aan het kleine stukje strand een duik in zee konden nemen.
Deze baai bracht ons over het veld naast het terrein van het Hotelcomplex Materada Playa Laguna. waar de plaatselijke bevolking aan het strand kon liggen en ligbedden kon huren. Van hieruit liep het over in het terrein van Hotelcomplex Playa Laguna waar wij via een mooi smal geasfalteerd wandelpad wat Materadaboulevard werd genoemd naar onze eindbestemming konden wandelen. Op het aangrenzende deel van het hotelcomplex werden ook mobilhomes verhuurd. Die zagen er heel mooi uit. We komen uit op de Ulica Materada waar wij zitting nemen in de voor ons bekende horecagelegenheid aan de promenade bij de baai op weg naar Porec. Het bekende recept bestellen wij, een cappaccino en daarna gaan de heren over in een biertje. Ondertussen hebben we gezellig met een paar Nederlanders zitten kletsen die hier in de buurt hun intrek hebben genomen.
We gaan niet al te laat terug om te voorkomen dat we het stukje door het bos in het donker moeten afleggen. Dit zijn de aktiviteiten die wij ondernemen naast een dagje uit en leuk zijn om na een dagje luieren aan het strand te doen en ons aan de nodige beweging helpen.