Oberdrauberg - Porec

Oberdrauberg-Porec
Op ons gemak maken we ons klaar voor de laatste reisdag. Douchen, eten, tent opruimen. En we gaan zonder caravan bij de bakker in het dorp brood voor onderweg inslaan. Daarna de laatste dingen inpakken en caravan achter de auto met een fantastische mover, langzaam maar sterk. We vertrekken met wat handenzwaaien van wat nederlanders van de camping in Oberdrauburg. Deze gemeentelijke camping is zeker een aanrader voor de mensen die hier een paar dagen of langer in deze omgeving willen vertoeven. Schoon sanitair, zwembad erbij, het ziet er goed onderhouden uit en vriendelijk personeel. We vervolgen onze weg naar onze eindbestemming over de E66/Bundesstraasse 100 naar Knoten Spittal-Millstatter See, die ons nog 50 kilometer over een mooie weg en dito landschap naar de autobaan richting Villach brengt. Voordat we de grens met Oostenrijk achter ons laten moeten we eerst nog een tolvignet van Slovenie aanschaffen. Een tankstation biedt uitkomst. De Oswaldibergtunnel van 4,5 km dient zich aan met daarna Knooppunt Villach. De omgeving in de buurt van Villach met name bij de Ossiacher See is voor de toekomst wel een onderbreking op weg naar Porec waard. De Karawankentunnel is de poort naar Slovenie, 7,9 km lang is de tunnel. Het heeft nog steeds een rijbaan voor beide richtingen. Het verloopt soepel en Jesenice duikt op. De weg naar Ljubjana kent geen oponthoud en we kunnen doorstomen met een onderbreking voor de lunch naar Koper. Onderweg wel wat wegwerkzaamheden maar die leveren geen noemenswaardige vertragingen op. Het is ieder jaar weer een mooi gezicht als je vanaf de berg over de snelweg op Koper neerstrijkt, met in de verte het uirtzicht op de Adriatische Zee. In Koper volgen we de weg naar Portoroz om daar de grens over te gaan naar Kroatie. Het duurt niet lang voordat we deze gepasseerd zijn, waarbij wij de paspoorten nauwelijks hoeven te laten zien. We moeten weer even stijgen om op hoogte te komen en de tolsnelweg richting Porec te nemen. Wanneer we de brug over de rivier de Ucka zijn overgereden duurt het niet lang meer eer wij de de afslag naar Porec in het oog krijgen. Helaas is er na de afslag in het dorpje wat wij passeren moeten een feest van de brandweer aan de gang en is de weg er doorheen afgesloten. Gelukkig hebben ze ruimte genoeg overgelaten om er met auto en caravan te kunnen draaien. Een ander nederlander die hier blijkbaar niet erg bekend is begeleiden wij naar de volgende afslag van de snelweg die wij ook naar Porec kunnen volgen. Uiteindelijk komen wij met een omweg bij Camping ulika aan. Tinus komt er al aanlopen om ons te verwelkomen. We melden ons bij de receptie waar wij ons vaste plaats C156 in ontvangst nemen. We rijden naar onze plaats toe waarbij wij zien dat er een duitser op de plaats staat. Wij laten zien dat wij voor die plaats een bordje hebben toebedeeld gekregen en dat hij niet op de goede plek staat. Hij beweerde dat hij op de goede plek C157 stond. Helaas had hij zich verkeken op hoe de nummering in zijn werk ging. De nummering van de plaats is achter de genummerde tegel en niet ervoor zoals hij dacht. Hij was er niet van overtuigd. Ik zei dat wij inmiddels al 14-15 jaar op dee campng komen en echt wel weten dat de plek waar hij nu op stond C156 was en niet zoals hij beweerde C157. Hij ging toch verder kijken en kwam alsnog tot inzicht dat hij fout stond. Hoewel hij er niet blij mee was moest hij toch verkassen. Wij zeiden dat hij wel even de tijd mocht nemen omdat wij eerst koffie gingen drinken bij Trijnie en Tinus. We hebben de caravan afgekoppeld op een andere vrije plek en zijn later teruggekeerd om hem op zijn definitieve plek te zetten. Later kwamen we hem in een ander pad nog tegen maar hij was blijkbaar nog steeds niet blij. Jammer voor hem, dan moet hij maar beter leren tellen/kijken. Net als vorig jaar werden we verwent met een barbecue zodat wij rustig bij konden komen van de reis. Morgenochtend heeft Tinus voorgesteld om samen met hem de voortent op te zetten. Een betere start kun je je niet wensen. Trijnie en Tinus hadden ook uitgekeken naar onze komst en wij het weerzien met hun. Schatten van mensen waar we het goed mee kunnen vinden en die een vakantie extra plezierig maken.