Marrakech naar Fez
Door: Albert
Blijf op de hoogte en volg Albert
05 November 2010 | Marokko, Marrakesh
Vandaag begint de rondreis echt. Na een aantal dagen Marrakech als thuisbasis te hebben gehad, verlaten Hotel Oudaye. We hebben een goede bus met een vriendelijke oudere chauffeur en een hulpje die het vak van buschauffeur moet leren. Een gedeelte van de groep die met ons naar Marokko was gevlogen, is ons gisteren al vooruit gegaan. Zij hadden een 7-daagse reis geboekt. Daarentegen sloten mensen van een andere 7-daagse reis zich bij onze 8-daagse groep aan. Hotel Moulay Yacoub wordt voor de komende twee nachten ons onderkomen. Wij zeggen Marrakech vaarwel en rijden langs het palmbomenbos de stad uit. Helaas is er heel wat van het bos verdwenen door de bouw van hotels en de ziekte schimmel onder de bomen. Nu mag er geen enkele palmboom worden gekapt op straffe van 20000 Dirham. Dit is omgerekend € 200,00. Er wordt zelfs om de palmboom heen gebouwd.Als het goed is zullen we in de andere steden minder brommertjes tegenkomen. Marrakech is de b rommertjeshoofdstad van Marokko en daarmee de meest vervuilde stad. Na Mzrrakech rijden we over de T....vlakte. Ik heb helaas de naam niet kunnen verstaan die onze gids heeft genoemd. Het is een vlakte die door irrigatiekanalen via een stuwmeer vanuit de Hoge Atlas wordt voorzien van het nodige water. Hierdoor kan men er abrikozen en perzikken laten groeien. We zien ook velden met wijnranken en de olijfbomen ontbreken uiteraard ook niet. In de woestijnvlakte hierna stoppen we bij kamelen (lees dromedarissen) om wat foto's te schieten. Ze zijn zelf zo nieuwsgierig dat ze hun kop de bus insteken. Dit leidt tot grote hilariteit in de groep. We moeten meer dan 500km overbruggen om bij ons hotel in Moulay Jacoub te komen. We gaan dus snel verder en zien in deze woestijn op sommige stukken gerst en haver worden verbouwd. Na de oogst grazen de schapen de restanten eraf. De Moyen Atlas die wij vandaag een gedeelte doorrijden, is de watertoren van Marokko. In dit gedeelte valt de meeste regen en is daardoor rijk aan vegetatie. Deze omgeving is sterk afwisselend. Van een kale vlakte tot her en der wat bomen en bos aan toe. In de daaropvolgende vlakte wordt suikerbiet en -riet verbouwd. De marokkanen gebruiken per hoofd van de bevolking bijna 25 kg suiker per jaar. Vandaar die rotte bekkies. Er wordt dus niets naar het buitenland gexporteerd. Alles wordt geheel gebruikt voor de eigen consumptie. Sesam wordt ook in deze omgeving verbouwd. Het stuwmeer van Bin el Ouidane leidt het eigenlijke begin van de Midden Atlas in. Hoewel de gids ons waarschuwde voor de vele bochten die wij moesten nemen, tot grote afschuw van Corry, viel het heel erg mee ten aanzien van de Hoge Atlas. In Beni Mellal gebruiken we de lunch. Na het stuwmeer komen er weer hele stukken vrijwel kale bergen tot we de plaats Azrou bereiken. Hier naderen we een van de twee grote cederbossen die er in Marokko zijn. Berberaapjes blijken er genoeg te zitten. Zoveel zelfs, dat er panters uitgezet zijn om de populatie op een natuurlijke manier te verminderen. We naderen wintersportplaats Ifrane!! Jazeker, in de korte winterperiode kunnen hier de ski's worden ondergebonden. Het plaatsje doet denken aan een alpien vakantieoord in Zwitserland. De daken zijn schuin tegen de sneeuwval. De hotels en restaurants zijn dan wel beter als in de rest van het land, toch kan het niet de gelijkenis wegdragen met een alpenland. De gegoede marokkanen lopen hier goed gekleed rond. Na deze laatste stop rijden we via de stad Fez, bekend om zijn ezels en leerlooierijen, naar ons hotel. Om 20.00 uur draait de bus het terrein van het hotel op. Hotel Moulay Jacoub in het gelijknamig dorpje heeft voor ons kamer 254 gereserveerd. In tegenstelling tot de kamer in Marrakech, hebben we hier de beschikking over een balkon met stoelen en uitzicht op het zwembad. Jammer dat we hier maar twee nachten verblijven. Om 21.00 uur schuiven we aan in het restaurant. Er is erna gelegenheid om Fez by Night te bezichtigen. Wij laten dit aan ons voorbijgaan. Met de lange reisdag van vandaag en de twee voorafgaande en vermoeiende maar mooie dagen, besluiten we om vroeg ons bed in te duiken.