Perge en Antalya Deel 1
Door: Albert Vermeij
Blijf op de hoogte en volg Albert
10 Maart 2015 | Turkije, Antalya
Dinsdag 10 maart
Perge Juweliers
Het startsein voor de niet al te lange busreis naar Perge werd om 08.00 uur gegeven.
Maar eerst moest er in de Turkse economie worden geinvesteerd. Daar hadden we
gisteren een lange uitleg van Volkan onze gids over gekregen. De mensen uit het Westen
van Europa hadden het financieel toch een stuk beter dan de Turkse bevolking. Helaas
staan de Nederlanders bekend om hun zeuren dat alles duur is en gierigheid. Wij zouden
dus in verhouding meer overhouden. Hij vergat alleen dat onze vaste lasten wat hoger liggen dan hier. En dat onze regering ook van alles loopt te plukken van ons. Daar had hij dus
absoluut geen vrienden binnen de groep meegemaakt. Maar goed de bus met gefortuneerde Nederlanders wordt bij Perge Juweliers afgezet. We kregen uitleg van
een uitstekend nederlands sprekende vrouw over de verschillende soorten edelmetalen.
Daarbij kwam het goudkaraatgehalte aanbod en over de diamant met saffier en nog allerlei
andere edelmetalen. Daarna werden we losgelaten in een grote zaal waar de ringen, kettingen en horloges je ogen streelde. Maar de prijskaartjes logen er ook niet om. Ook
in dit bedrijf waren ze beslist niet opdringerig. Een verkoper begon over Ajax toen ik zei dat ik geen horloge nodig had (ik droeg er namelijk geen een), omdat ik een gouden had met Ajax logo. Ooit van mijn moeder gekregen voor mijn 50ste verjaardag. Hij gokte wel eens op wedstrijden van Ajax. Voor Ajax-Excelsior had hij op 2-0 ingezet. Dan had hij 3000 euro gewonnen. Helaas voor hem, het werd maar een benauwde 1-0 zege.Een leuke techniek
om je tot koop te interesseren, maar daar trapt dit jochie toch niet in. We hebben uiteindelijk een zilveren “boze oog” van hem gekocht voor het goede doel. Het kwam ten goede aan de zieke mijnwerkers uit de goudmijn. Speciaal fonds of zo!! Nou daar gaan we dan maar van uit. Het vervolg van onze reis werpt ons ver terug in de tijd, de stad Perge.
Perge
Perge was een Griekse oude stad in Phamphylië en een van de grootste en rijkste steden
uit de Oudheid en werd vooral geroemd voor haar tempel van Artemis. Perge zelf werd
zo’n 1000 jaar voor Christus gesticht, ongeveer 20 kilometer van de kust. Een lokale rivier
verbond de stad met de zee, zodat de stad toch als handelscentrum tot bloei kwam. Onder
Romeins bestuur nam de stad verder in belang toe, de meeste restanten stammen ook uit deze tijd. Volkan nam ons een klein stukje mee langs de opgravingen en stak zijn verhaal af. Tussen de opgravingen liep nog en landschildpadje, die eveneens de aandacht trok. Na zijn verhaaltje ging hij naar zijn plekje voor zijn bakkie koffie en liet hij ons achter in de hoofd- straat van de stad Perge. Wij liepen door de hoofdstraat met zijn hoge zuilen en komen
langs de zijstraten van de oude stad met evengrote zuilengalerijen. Daarbij de vele muurtjes waar diverse woningen etc. ooit hebben gestaan. Welke kant je ook op keek overal waren
er restanten van de stad te zien. In de hoofdstraat liep ook een groepje geiten rond te snuffelen. Ik begaf me aan het eind van de hoofdstraat nog naar links waar ook een grote
straat achter een boog doorliep naar een ander grote ruïne, het leek wel op een burcht of
misschien was het wel een basiliek, geen idee. Snel terug want de groep was niet verder dan
het eind van de hoofdstraat gegaan. Bij de overblijfselen van de Hellenische Stadspoort,
haalde ik ze weer in. Hier waren ze met steigers bezig wat te restaureren aan de poort.
In de buurt hiervan bevonden zich ook de restanten van het badhuis. Binnen stond een gids van een andere groep uit te leggen waar en wat zich bevond in het badhuis. Dat missen we
nu van onze gids. Een uitgebreidere informatie van bepaalde onderdelen in deze oude stad.
Maar ja, dat hele eind meelopen met de groep. Daar wordt je wel erg moe van. Natuurlijk is het in sommige gevallen prettig als je op eigen gelegenheid al dat moois kunt aanschouwen.
In dit geval had hij ons langs al deze bezienswaardigheden van de nodige informatie kunnen
voorzien, wat precies wat was en waar. Dat ontbrak nu dus bij het badhuis. Desalniettemin
hebben we genoten van wat de restanten van deze grote oude stad ons nog heeft nagelaten.
Hoe hebben de mensen deze kolassale gebouwen kunnen bouwen in die tijd!!
Buiten de toegangspoort wachten we op het sein dat we in de bus kunnen stappen voor
de volgende verkoopshow en een bezoek daarna aan Antalya. Dit gaan we lezen in het
volgende verslag van Dinsdag 10 maart, Deel 2.
Perge Juweliers
Het startsein voor de niet al te lange busreis naar Perge werd om 08.00 uur gegeven.
Maar eerst moest er in de Turkse economie worden geinvesteerd. Daar hadden we
gisteren een lange uitleg van Volkan onze gids over gekregen. De mensen uit het Westen
van Europa hadden het financieel toch een stuk beter dan de Turkse bevolking. Helaas
staan de Nederlanders bekend om hun zeuren dat alles duur is en gierigheid. Wij zouden
dus in verhouding meer overhouden. Hij vergat alleen dat onze vaste lasten wat hoger liggen dan hier. En dat onze regering ook van alles loopt te plukken van ons. Daar had hij dus
absoluut geen vrienden binnen de groep meegemaakt. Maar goed de bus met gefortuneerde Nederlanders wordt bij Perge Juweliers afgezet. We kregen uitleg van
een uitstekend nederlands sprekende vrouw over de verschillende soorten edelmetalen.
Daarbij kwam het goudkaraatgehalte aanbod en over de diamant met saffier en nog allerlei
andere edelmetalen. Daarna werden we losgelaten in een grote zaal waar de ringen, kettingen en horloges je ogen streelde. Maar de prijskaartjes logen er ook niet om. Ook
in dit bedrijf waren ze beslist niet opdringerig. Een verkoper begon over Ajax toen ik zei dat ik geen horloge nodig had (ik droeg er namelijk geen een), omdat ik een gouden had met Ajax logo. Ooit van mijn moeder gekregen voor mijn 50ste verjaardag. Hij gokte wel eens op wedstrijden van Ajax. Voor Ajax-Excelsior had hij op 2-0 ingezet. Dan had hij 3000 euro gewonnen. Helaas voor hem, het werd maar een benauwde 1-0 zege.Een leuke techniek
om je tot koop te interesseren, maar daar trapt dit jochie toch niet in. We hebben uiteindelijk een zilveren “boze oog” van hem gekocht voor het goede doel. Het kwam ten goede aan de zieke mijnwerkers uit de goudmijn. Speciaal fonds of zo!! Nou daar gaan we dan maar van uit. Het vervolg van onze reis werpt ons ver terug in de tijd, de stad Perge.
Perge
Perge was een Griekse oude stad in Phamphylië en een van de grootste en rijkste steden
uit de Oudheid en werd vooral geroemd voor haar tempel van Artemis. Perge zelf werd
zo’n 1000 jaar voor Christus gesticht, ongeveer 20 kilometer van de kust. Een lokale rivier
verbond de stad met de zee, zodat de stad toch als handelscentrum tot bloei kwam. Onder
Romeins bestuur nam de stad verder in belang toe, de meeste restanten stammen ook uit deze tijd. Volkan nam ons een klein stukje mee langs de opgravingen en stak zijn verhaal af. Tussen de opgravingen liep nog en landschildpadje, die eveneens de aandacht trok. Na zijn verhaaltje ging hij naar zijn plekje voor zijn bakkie koffie en liet hij ons achter in de hoofd- straat van de stad Perge. Wij liepen door de hoofdstraat met zijn hoge zuilen en komen
langs de zijstraten van de oude stad met evengrote zuilengalerijen. Daarbij de vele muurtjes waar diverse woningen etc. ooit hebben gestaan. Welke kant je ook op keek overal waren
er restanten van de stad te zien. In de hoofdstraat liep ook een groepje geiten rond te snuffelen. Ik begaf me aan het eind van de hoofdstraat nog naar links waar ook een grote
straat achter een boog doorliep naar een ander grote ruïne, het leek wel op een burcht of
misschien was het wel een basiliek, geen idee. Snel terug want de groep was niet verder dan
het eind van de hoofdstraat gegaan. Bij de overblijfselen van de Hellenische Stadspoort,
haalde ik ze weer in. Hier waren ze met steigers bezig wat te restaureren aan de poort.
In de buurt hiervan bevonden zich ook de restanten van het badhuis. Binnen stond een gids van een andere groep uit te leggen waar en wat zich bevond in het badhuis. Dat missen we
nu van onze gids. Een uitgebreidere informatie van bepaalde onderdelen in deze oude stad.
Maar ja, dat hele eind meelopen met de groep. Daar wordt je wel erg moe van. Natuurlijk is het in sommige gevallen prettig als je op eigen gelegenheid al dat moois kunt aanschouwen.
In dit geval had hij ons langs al deze bezienswaardigheden van de nodige informatie kunnen
voorzien, wat precies wat was en waar. Dat ontbrak nu dus bij het badhuis. Desalniettemin
hebben we genoten van wat de restanten van deze grote oude stad ons nog heeft nagelaten.
Hoe hebben de mensen deze kolassale gebouwen kunnen bouwen in die tijd!!
Buiten de toegangspoort wachten we op het sein dat we in de bus kunnen stappen voor
de volgende verkoopshow en een bezoek daarna aan Antalya. Dit gaan we lezen in het
volgende verslag van Dinsdag 10 maart, Deel 2.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
