De terugreis Antalya-Amsterdam

Donderdag 12 maart

De terugreis

Onze laatste uurtjes in Club Side Coast Hotel zijn aangebroken. De tassen hebben we al goeddeels ingepakt voordat we nog een keer van het ontbijt gebruik maken.
Het was goed druk in de eetzaal, er waren nog de nodige duitsers aanwezig.
We lieten het ons goed smaken en omdat in de groep bekend was dat ik vandaag
60 jaar was geworden, werd ik hier door diverse reisgenoten gefeliciteerd.
Het was nog een gezellig laatste samenzijn, waarbij er een zestal nog een week in
Antalya achterbleef. Marleen die eerder in de week ook jarig was geweest en daarbij
50 is geworden werd met Laurens eerder opgehaald omdat die weer naar Dusseldorf
moesten vliegen en dit vleigtuig een halfuur eerder vertrok. Wij werden om, ik geloof
10 uur (zeker weten doe ik de exacte tijd niet meer) opgehaald. Daarbij werden wij
uitgezwaaid door de achterblijvers, Nolda en Peter, Noud en Annemie en Lies en Henny, die later naar hun hotel in Antalya werden getransfereerd. Een vertegenwoordiger van
Corendon kwam met een papiertje de bus uitzetten om de juiste passagiers mee te nemen.
Het was een reuze vriendelijke man met een (homo)achtige uitstraling. Een laatste blik en
zwaai naar de achterblijvers en we vertrekken richting Antalya. Maar we moeten nog een paar hotels af om nog wat passagiers op te halen.Bij een hotel wordt de maximum tijd afgewacht. Helaas verschenen de dames niet op tijd en vertrok de bus definitief naar het
vliegveld. Aangekomen op het vliegveld was het aansluiten in de rij om in te checken
en de bagage in te leveren. Daarna met een groot deel van de resterende groep naar de
vertrekhal. Daar dronken we nog een kop koffie en wachten onze tijd af om naar de gate
te gaan. Het vliegtuig steeg op tijd op van de luchthaven van Antalya. We konden nu meer
zien van de onder ons voorbijglijdend landschap onder ons. Tot het moment dat we boven het wolkendek vlogen. We zetten ook op tijd voet op nederlandse bodem. We moesten
alleen weer een heel eind taxieën voordat we bij de gate aankwamen. Net als dat we een
aardig eind moesten lopen naar de bagageband om onze reistassen van de band te plukken.
Nadat iedereen zijn koffers had hebben we van de rest van de groep afscheid genomen.
We liepen door de schuifdeuren en ja hoor daar stond onze kanjer Erik ons op te wachten.
We hadden erop gerekend dat we met de bus, lijn 300 naar huis moesten. Maar nee hoor,
onze schat had het weer zo geregeld dat hij ons kon ophalen. Zo waren we binnen no-time weer thuis. De huiskamer versierd door onze schoondochter Marlon en er stond ook nog eens een tas met diverse flessen wijn en kaart met de felicitaties van alle kinderen en kleinkinderen. In de avond bracht Erik, Marjolein, Sophie en Julia, Saar onze hond weer thuis. Daarbij werden we ook nog verblijdt met een stuk zelfgebakken cake van Sophie.
Het was toch wel weer lekker dat we in ons eigen bedje konden slapen.

We kunnen terugkijken op een mooie rondreis in een soort maanlandschap met allerlei
prachtige sprookjesstenen. Dat temidden van een geweldige gezellige reisgroep.
Voor de lezers onder de reisgroep zeg ik.......DANK!!

ps. Een aantal foto's van het vorige verslag staan hierbij. Konden niet meer daar geplaatst worden.