Perge en Antalya Deel 2

Dinsdag 10 maart (deel 2)

Lederwarenfabrikant

Op naar de volgende verkoopshow. Zal hier eindelijk de provisiekansen van Volkan
stijgen, of houden die gierige hollanders de hand op de knip. Nou ja, bij ons is die
knip bij beide aan vervanging toe.. De pasjesafdeling van mijn portemonnee is
behoorlijk versleten. We worden verwelkomd door een nederlandse sprekende man
die ons naar een zaaltje brengt waar een modeshow voor ons wordt opgevoerd.
Lies gaat als een volleerd model naar haar plaats aan de rand van de catwalk.
Dat krijgt straks nog een staartje deze opvoering. We laten door de modellen
van het bedrijf een fractie van de collectie aan ons voorbijgaan. Diverse keren worden
de jasjes tijdens de walk omgekeerd, omdat ze tweezijdig draagbaar zijn. En ja hoor,
daar gaat Lies achter de coulissen. Ze kwam terug en begeleid door een mannelijke mannequin liep ze als een volleerde mannequin de catwalk op. Onder luid applaus van
de groep. Na afloop van de modeshow werden we naar de zaal gebracht waar het
personeel als vliegen op je af kwamen. dit was van de drie de ergste in zijn soort.
In een vitrine zag ik portemonnee liggen die mij wel wat leek. Hij bleek 50 euro te kosten.
Voor 25 euro neem ik hem mee. Hij ging naar 40 euro. Ik zei dat 30 euro mijn uiterste prijs
was die ik ervoor wilde betalen. Daar kreeg ik hem voor. Aangezien ik ook nog wilde weten
wat het blauwe leren jasje kostte wat ook tweezijdig draagbaar was werden we daar naar toe geloodst. Hij kostte normaal Euro 1890,00 maar met de nodige kortingen incl. 10% va
Corendon kwam hij uiteindelijk op 1000 euro. Ik keek hem aan en ik zei.....ik ben maar
buschauffeur hoor!!! 930 Euro dan? Nee zei ik. 850 euro? Reken mij die portemonnee maar af. Bij het afrekenen van daarvan kwam hij met een bod van 700 euro. Niet dus!! Een etage lager hadden we nog een portemonnee voor Corry gevonden die we van 50 naar 35 euro
hadden afgedongen. Toen gauw deze afdelingen af door een shop waar van alles werd verkocht. Zelfs boxershorts. Ik heb me laten verleiden tot de aankoop van 4 echte Turkse
Tommi Hilfinger, Armani en Hugo Boss voor 10 euro.

Antalya

Na de lunch even in het zonnetje op het gras gelegen waarna we vertrokken naar Antalya.
Het is zo’n 12 jaar geleden dat wij in Antalya waren. Er is veel veranderd rondom dehaven en zhistorische gebouwen. De bus vindt zijn plek in de parkeergarage vlakbij het centrum en de haven. Volkan onze gids neemt ons mee op het plein boven de haven. Geeft ons uitleg
hoe wij ons rondje kunnen gaan lopen en wat wij in de gaten moeten houden om weer op deze plek terug te komen. Vooral een foto nemen van het beeld bij de parkeergarage.
Dat kunnen wij de politie laten zien als wij de weg mochten kwijtraken. Hoe verzin je het.
We krijgen weer een tijd door wanneer we terug verwacht worden en Volkan gaat naar
zijn plekje op een terras. De groep blijft vrijwel in zijn geheel bij elkaar. We lopen door de smalle winkelstraatjes, waar allerhande souvenirspullen aan de man wordt getracht te brengen, naar beneden tot in de oude haven. Daar liggen de typische oude schepen
voor een rondvaart op ons te wachten. Helaas, wij krijgen morgen een tochtje met de boot.
In de haven nemen wij plaats op een paar bankjes en genieten van het uitzicht.
Aan de andere zijde nemen wij de weg weer omhoog richting de moskee, waar de minaret
ons richtpunt is om terug te komen. De mooie klokketoren ligt er pal naast. En in het parkje zitten jong en oud de drukte te aanschouwen. De tram kruist onze weg. Aan de overkant zetten wij ons op het terras neer. Lekker in het zonnetje genieten wij van onze Cappaccino.
Bier was op het terras niet te verkrijgen, daar moest je voor naar de bovensgte etage.
Ze konden het niet maken om buiten bier te schenken met de moskee in het versier.
Het is tenslotte een islamitisch land. De Imam was aanwezig. Niet veel daarna schalde zijn
gebed uit de luidsprekers. Toen ons kopje koffie op was namen we de weg terug via een
winkelstraatje. Daar kocht ik nog een shirt en namen andere uit de groep nog even de kans wat te bemachtigen. Om 16.00 uur moesten we ons weer in de parkeergarage bij de bus melden. We begeven ons naar de waterval van Antalya een 25 minuten van het centrum verwijderd. Het stort zich vanuit het Taurusgebergte bij Antalya in de Middellandse Zee.
Andere watervallen waaronder de Duden liggen in de mooie natuurparken iets verder het
binnenland in. Na dit natuurspektakel bewonderd te hebben keren we in een uurtje terug
naar het hotel. Los van de verkoopcentra’s laten we weer een mooie dag achter ons.