Nenzing - Montopoli (Peschiera, Gardameer)
Blijf op de hoogte en volg Albert
28 Mei 2015 | Italië, Peschiera del Garda
De dag begon met een stralend zonnetje. We hadden beter geslapen dan de nacht ervoor. Vandaag stond de route door Zuid-Oostenrijk naar de Italiaanse grens op het programma. Om te voorkomen dat de auto's met caravan in het door smalle straatjes vergeven Nenzing in de problemen komen, werden via een andere route vanaf de camping naar de snelweg geleid. De auto stond al startklaar. Na afgerekend te hebben en de bestelde broodjes te hebben afgehaald, vertrekken we richting autobaan. Daar aangekomen werden we keihard geconfronteerd met een voor ons fikse tegenslag. Op borden werd aangegeven dat de Arlbergtunnel gesperrt was. Voor vrachtwagens en auto met caravans moesten we via Memmingen-München naar Innsbrück. Dit hield in dat we helemaal terug moesten rijden. Afstandtechnisch gezien nam dit dus een dramatische wending in de goed begonnen dag. Deze route is gisteren spontaan gewijzigd en we waren dus niet op de hoogte van enige versperringen. We hadden wel beter op de borden moeten letten aan het begin van de weg vanuit Duitsland. Helaas drong het op dat moment niet tot ons door. Het zonnetje bleef er gelukkig wel bij en de tegenvaller werd gauw weggezet. Het betekent wel dat we laat in Italië zullen arriveren. Naast de omweg die we moeten maken, dienen er zich ook diverse wegwerkzaamheden aan die gelukkig geen oponthoud veroorzaken. Het stuk autobaan die wij in München moesten doorkruizen leverde wel aanzienlijke problemen op. Ze waren in de stad bezig een tunnel aan te leggen. Dit betekende een grote chaos!!!! Dachten wij door te kunnen rijden na München? Vergeet het maar. Door div erse keren van invoegen kreeg je een "Stockende Stau". Na Rosenheim reden we richting Innsbrück en waren de bergen met besneeuwde toppen weer ons decor. Bij nadering van de Brennerpas werden de besneeuwde bergtoppen talrijker. Aan de Italiaanse kant begonnen we met een lange gelijkmatige afdaling richting Bolzano. De herinnering aan de fietstocht van 1989 van Rome naar Amsterdam kwam weer naar boven. Een mooie tocht door de Dolomieten. Wij stonden op een camping vlakbij de oude Brennerpas, die wij ternauwernood, dankzij de campingbaas, op tijd over gestoken waren. Vlak na ons werd hij door een staking van de douaneambtenaren afgesloten voor het autoverkeer. En dat was voor onze begeleidingswagens zaak om op tijd de Brenner over te zijn. We leven nu in 2015 en zijn op weg naar de Toscane. De tijd leerde ons al snel dat wij dit vandaag niet gingen halen. Het was inmiddels 18.00 uur toen we Bolzano passeerden. Het werd de hoogste tijd om op zoek te gaan naar een parkeerplaats waar ook wat te eten te verkrijgen was. Dat was niet al te makkelijk met al die vrachtwagens. Uiteindelijk vonden we iets voorbij Verona. Het was overigens te laat geworden om door te rijden naar Siena of de alternatieve camping in de buurt van Florence. Een blik in het boekje van de ANWB leerde ons dat er in de gehele Povlakte geen overnachtingscampings te vinden waren. Dit betekende dat wij terug moesten rijden richting Verona om vervolgens naar een camping aan de boorden van het Gardameer te rijden. In Peschiera zijn wij in het verleden op Camping Bella Italia geweest. Deze had geen plaats voor ons. Gelukkig had de naastgelegen camping San Benedetto wel plek voor ons. Een Nederlandse dame , getrouwd met een Italiaanse man hielp ons aan een mooie plaats voor een nacht. We zijn dus onverwachts weer bij het Gardameer aanbeland. Het stikt hier wel van de muggen, waarbij Corry als snel de eerste prikken te plakken. Plek nr.129 zat op een hoek zodat wij morgenochtend gelijk weg kunnen rijden. Een lekker bakkie koffie waren we wel aan toe na een teleurstellend begin van de dag. Hierna nog even de benen strekken na weer een lange zit in de auto. Waar kan dit beter gebeuren dan aan de boorden van het Lago di Garda. Toen wij er met Erik en de Fam. van der Neut op Bella Italia waren lag het wandelpad er al. In de schemeravond was het met de lichtjes van de verderop gelegen dorpen een sfeervolle wandeltocht. Het werd alsmaar donkerder en daar werden de vuurvliegjes goed zichtbaar.