Montopoli-Fiano Romano

Na drie dagen op tijd vertrekken is het vandaag eindelijk een rustig begin. Op ons gemak een douche genomen, ontbeten en de spulletjes ingepakt. Van een andere Nederlander op de camping hadden we vernomen dat we bij de receptie een sleutel van het hek konden krijgen om via de andere weg de camping af te gaan. De smalle, bochtige en steile campingpaadjes hiermee vermijdend. Rond 10.00 uur reden we zo op een makkelijker manier de openbare weg op. Na de sleutel ingeleverd te hebben rijden we op weg richting Empoli. De bewegwijzering is om in de gaten te houden. De ene keer staat de plaats er wel bij in de chaos van plaatsnamen, de andere keer ontbreekt hij. Uiteindelijk komen we op de N429 die ons langs de plaatsen Castelfiorentino, Certaldo en Poggibonsi naar Siena moet brengen.
Leuke dorpjes worden afgewisseld met saaie in een evenzo afwisselende omgeving. Dit is het gedeelte in het Toscaanse landschap die niet overal de schoonheidsprijs verdient. Gelukkig zijn er nog voldoende plekken die wel de moeite waard zijn. De Italiaans populieren komen we uiteraard ook weer regelmatig tegen. Ook een mooie andere boomsoort komen we tegen, maar wat voor een het er is, geen idee. Deze bomenrij vormen als het ware een tunnel over de weg. Een pracht gezicht. Als we Siena naderen besluit ik niet de geplande route over de Via Cassia 2 te rijden. Het is de weg naar Aquapendente, Lago di Bolsena tot Viterbo. Het zou een nostalgisch weerzien worden met de route die wij in omgekeerde richting met de fiets in 1989 hebben afgelegd tijdens de sponsorfietstocht Rome-Amstelveen. Het zou een mooie route worden met 7-12% stijgingen, dat moest voor de auto geen probleem zijn. Na de hoeveelheid kilometers die we inmiddels achter de rug had ik er ondanks dat geen puf voor. De mooie omgeving ten spijt. Op tijd op de camping aankomen is ook wel eens lekker. De Autostrada bracht ons snel naar Camping I Pini Family Park waar we om half drie arriveerden.
Voordat we de camping bereiken werden door navigatie-Truus over een smalle weg gestuurd. Die eindigde bij een woonhuis. De man die daar bij het huis bezig was zei ons dat we normaal gesproken terug moesten rijden. Daarna de weg rechts eromheen moesten nemen, zodat we achter zijn huis langskwamen en de weg erachter richting de camping moesten nemen. Hij was echter zo vriendelijk dat wij over zijn terrein mochten rijden, waar wij via de achterkant bij de weg naar de camping uitkwamen. Hoewel krap voor auto en caravan lukte het ons om op de wederom smalle weg naar de camping uit te komen. We troffen net als op de camping aan het Lago di Garda een Nederlandse dame bij de receptie aan. Ze voorzag ons van een plaats en de nodige informatie, o.a. dat de shuttlebus van de camping pas om 10.30 uur van de camping richting Rome zou vertrekken. Terugreis uit Rome 18.30 uur. Daar gaan wij nog even of over nadenken. We gaan nu de caravan op zijn plek zetten en voor het eerst het grotere voorzettentje gebruiken. Het was even uitzoeken hoe het ook al weer ging maar uiteindelijk stond hij. Daarna onder het genot van een bakkie koffie bijkomen van de afgelopen inspannende dagen. We zijn er al snel over uit dat wij niet met de shuttlebus van de camping naar Rome gaan. De tijd ertussen vinden wij veel te kort om wat van de stad te kunnen zien.Ik ga bij de receptie, waar inmiddels een ander receptioniste is aangeschoven, informatie vragen over parkeergelegenheid in Rome. We krijgen als tip de auto in Villa Borghese Car Park te parkeren, gelegen aan het gelijknamige park. Tot slot eten we in het restaurant, gevolgd door een rustige avond.