Inktvis en Speenvarken

De dag begon zoals de laatste dagen het geval was, met bewolking die dit keer wel gelukkig snel oploste. Ook de zee had een aantal dagen een onstuimig karakter gehad. De golven klotsten hard tegen de rots-plateau's zodat via het trappetje de zee ingaan met grote voorzichtigheid en op het juiste moment diende te gebeuren. Weinig mensen gingen dan ook het water in. Ik ben zelf ook maar een enkele keer geweest. Vandaag was de zee rustig. We hadden de bedjes neergezet en dronken op ons gemak een bak koffie en genieten van het uitzicht naar zeen en de stad Porec. We moesten nog even een paar boodschappen halen in het supermarktje van de camping. Na de koffie lopen we er even heen en begeven ons na de supermarkt ook nog even naar het tegenoverliggende winkeltje om twee houten eenden te kopen. Een groot en een klein exemplaar. In de afgelopen jaren hadden we al 4 eenden gekocht die onze kleinkinderen symboliseren. Nu zijn Sophie en Julia, de kinderen van Erik zijn vriendin Marjolein ook tot het gezin toegetreden, dus moesten er nog twee bijkomen. Corry ging terug naar de caravan en door naar het strand. Ik nam zitting bij de kapper naast het winkeltje met een boek. Voor 50 Kuna (Euro 6,50) kwam ik er weer geknipt uit waarna ik mij ook naar het strand begaf. Behalve liggen zonnebaden begaf ik me ook de zee in om mijn baantje naar de lijn te zwemmen en dit keer ook om te snorkelen. Voorgaande jaren had ik vergeefse pogingen gedaan om inktvissen te spotten. Als ze zich hebben ingegraven dan zijn ze moeilijk te vinden. Nu was ik nauwelijks een vijf meter rechts van het trappetje gezwommen, en ja hoor, bingo!!! Zwemmen er drie inktvissen vlakbij elkaar over de bodem. Ze zien mij naderbij komen en een graaft zich achterwaarts in het zand op de bodem tot alleen zijn ogen zichtbaar zijn. Een machtig gezicht zeg. Ook de wijze waar op zij zich voortbewegen door het water. Nog nagenietend zwem ik een paar rondjes, tot ik dichtbij het trappetje tussen een lange lint van wel een paar duizend sardientjes zwem, ertussen een paar verticaal gestreepte wat grotere vissen van een ander soort waarvan ik de naam niet weet. Ja ook hier is het onderwaterleven mooi. Niet zo kleurrijk als in bv. Egypte maar samen met de koraalsoorten blijft het ook hier indrukwekkend en boeiend om naar te kijken.

Speenvarken

Aan het eind van de middag maken we ons op voor het eten in Restaurant Palma. Dat hebben jullie deze vakantie zo vaak gedaan, uit eten gaan. Niks bijzonder dus zou je zo zeggen. Zoals ik in de titel van dit stukje al een tipje van de sluier heb opgelicht en ik eerder al had geschreven dat ik moest reserveren, er staat namelijk speenvarken op het menu!! Bij het restaurant aangekomen zien we de speenvarken al zijn rondje aan het spit draaien. Restauranteigenaar Drazen Radojcic houdt het garen goed in de gaten. Een ding scheelt, hij hoeft geen bang te zijn dat het speenvarken de kuierlatten neemt. Corry laat zich er niet toe verleiden en neemt een biefstuk met kruidenboter. We beginnen maar met een pul bier om me moed in te drinken (haha). Zo erg is het nu ook weer niet hoor. De serveerster komt met de biefstuk en het speenvarken aanlopen. Twee grote stukken liggen er op mijn bord, knapperig en soms een harde buitenkant. Het smaakt op zich niet verkeerd. Corry geniet intussen van haar heerlijke kogelbiefstukje. Ondertussen worden op de andere tafels ook de speenvarken geserveerd. Daar zie ik toch duidelijk veel meer stukken met botten op de borden liggen. In dat opzicht heb ik mazzel gehad. Tot slot nemen we gebakken banaan met ijs en een sausje erover. Wat verstaat men hier onder gebakken banaan!! Een opgewarmd stukje banaan, wat niet wegneemt dat het heerlijk was. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik het lekkerder dan mijn speenvarken vond. Volgende keer maar weer iets veiliger en bekends bestellen.