Aardbeiengebakje en Sloveense kampeerders

Aardbeiengebakje

Het weer begon gisteren half bewolkt die in de middag overging tot een overwegend blauwe lucht. Helaas kwam aan het eind van de avond de wind opzetten en bracht wederom lichtflitsen met de daarmee gepaard gaande onweersbuien met zich mee. Wij kwamen op tijd van het tandenpoetsen vandaan. De flitsen zetten de donkere omgeving in het licht waarbij de silhouetten van de bomen en naaste caravans er tegen afstaken. Met het gerommel op de achtergrond zou het zo een gedeelte uit een angstaanjagende film kunnen zijn. Voor alle zekerheid ritsen we ook nu weer het ontbrekende stuk aan de voortent. Vanmorgen werden we wakker met een grijze wolkenhemel waar zich een klein stukje blauwe lucht tussen probeerde te wrikken. Na de douche en het ontbijt proberen we bij restaurant Srdela (misschien hebben ze de wifi aan laten staan) of ik via de app een verjaardagsgroet kon brengen aan Mark. Helaas kreeg zoals eigenlijk wel verwacht geen verbinding. Bij het bakkerskraampje hadden we voor bij de koffie een aardbeiengebakje gekocht om de verjaardag van Mark ook hier een beetje te vieren. Het fotootje met de gebakjes erop vergezeld met de felicitaties aan Mark hebben we halverwege de dag alsnog via de app verzonden.

Slovenen zetten luifel op

Tijdens onze lunch worden we getrakteerd op een heus Sloveens schouwspel. We dachten eerst met Italianen van doen te hebben, maar naar later bleek waren het dus Slovenen. Ze kunnen de vergelijking met Italianen moeiteloos doorstaan, hetzelfde temperament. Er zijn twee plaatsen links van ons een viertal Slovenen aangekomen. Ze hebben een gloednieuwe Adria caravan bij zich. De luifel moest opgezet worden. Op de grond staat een kartonnen doos waar de luifel uitkomt. Dat duidt dus op nieuw. Of ze wel zo verstandig zijn geweest eerst het luifeldoek in de rails aan te brengen heb ik eerlijk gezegd niet gezien. Wij waren wel, en met ons de Duitsers die tussen ons en de Slovenen hun kampeerplek hadden, getuige van het uitzoeken en aan elkaar bevestigen van de nodige tentstokken. Druk converserend zoals zij temperamentvol kunnen doen, en wij nuchtere noordelingen denken dat ze elkaar bekant willen aanvliegen, bekijken wij dit tafereel met de nodige hilariteit. Er worden een paar stokken op elkaar gezet die een hoogte bereiken dat het een luifel met opbouw moet gaan worden. Een verscheen een lach op ons gezicht die we met moeite konden bedwingen om niet uit te monden in een schaterlach. Gelukkig zagen ze dit niet door hun geklungel met het opzetten van de luifel. Uiteindelijk na anderhalf uur en een hoop Sloveens gekrakeel stond de luifel zonder scheerlijnen. Toen wij van het strand terugkwamen hadden ze die er toch ook aangezet. Zo slim waren ze dan gelukkig toch wel.

Vink

In het huis op de Vink wordt al weer anderhalve week keihard gewerkt. Huis op de Vink? Ja, sinds 5 juni hebben Erik en Marjolein de sleutel gekregen van een huurwoning op de Vink. Daar had iemand in gewoond die stevig had gerookt. De woning kon dus wel een likkie verf gebruiken. Helaas kon ik ze er dit keer niet bij helpen. Evenals het leggen van laminaat beneden en op de bovenverdieping. Via de app werden we wel van de vorderingen in het huis op de hoogte gehouden. Met behulp van Marjolein, die ook op de kinderen moest passen (wij waren er niet om ze naar toe te brengen en haar eigen ouders wonen in Apeldoorn) werd er hard gewerkt. De kinderen konden af en toe wel naar Mark en Marlon worden gebracht. Zo komen we ook gelijk bij Mark terecht die een aandeel tot de in stand komen van de keuken heeft gehad. Zo is er toch nog hulp gekomen. Ik kan jullie wel vertellen dat ik met jeuk in mijn handen de berichtjes en foto's heb zitten volgen. Bij terugkomst kan ik in ieder geval mijn aandeel er in leveren. Ondertussen kregen we ook nog foto's uit Griekenland toegestuurd vanaf het eveneens zonnige eiland Zakinthos. Linda, Christiaan, Emma en Roos zijn daar op vakantie.