De laatste dagen en de terugreis

Het weer is met veel bewolking niet zo best begonnen. Mooie gelegenheid om de geplande boodschappen bij de Lidl tot uitvoer te brengen. Bij terugkomst besluiten we bij de laatste rotonde voor de camping, rechtsaf te slaan richting de wijnboer waar Pepita en Bert het telkens overhadden. Hij ligt een paar honderd meter vanaf de grote weg. We parkeren de auto voor het huis. Een vrouwtje komt het huis uitlopen en neemt ons mee naar een ruimte waar enorme wijnketels staan opgesteld. Ik kon kiezen uit 3 soorten rode wijn. Merlot (droge wijn), nog een soort waarvan ik op het moment van schrijven niet op de naam kan komen en Cabernet (sterker van smaak).
Van deze twee proef ik een beetje en besluit om van alle twee een anderhalve literfles mee te nemen. Terug op de camping verschijnen er steeds meer open plekken in het wolkendek en wordt het de moeite waard om weer in de zon te liggen. De resterende dagen kunnen we nog regelmatig in de zon liggen. De dinsdag staat in het teken van de meeste spullen inpakken en de voortent schoonmaken en opruimen. Tussendoor pakken we nog wel even wat zonnestralen, nu kan het nog. Bij de receptie hebben we de rekening inmiddels voldaan. Er wordt niet gekookt, e laatste avond gaan we traditioneel uit eten. Waar anders dan bij ons restaurant Srdela.

De terugreis met tussenstop

We hebben gisteren alles droog in kunnen pakken. Vandaag de laatste dingen een plek geven. Waaronder de vouwfietsen in het middenpad van de caravan. De buren handen schudden, Jaap en Minnie gedag zwaaien en met hulp de caravan achter de auto. Bij het bakkerskioskje nog even broodjes voor onder weg inslaan en we kunnen de poort van de camping bij de receptie uitrijden. Tot volgend jaar "Ulika"!!! We hebben een klein beetje oponthoud bij de Sloveense grens, verder rijdt het gewoon lekker door. We krijgen alleen in de buurt van Ljubjana te maken met fikse hoosbuien wat doorgaat tot in Oostenrijk.

Waldcamping Am Auwaldsee
Op een redelijke tijd komen we aan in Ingolstadt bij onze vertrouwde overnachtingscamping am Auwaldsee. De receptie is aardig opgeknapt en er zitten andere mensen in. Dat kun je op de camping gelijk merken. We zijn er vorig jaar niet geweest dus in twee jaar tijd is er veel ten goede gebeurd. Links voorbij de receptie staat het veld met huurtenten vol. Er staan zelfs een Porsche en een andere dure auto bij een van de tenten. Op het veld voor het opgeknapte sanitair-gebouw staan ronde houten woonmobile's, erg schattig maar wel klein. Daartussen is het veldje voor de doortrekkers. In de schoolvakantie vind ik de ruimte voor de doortrekkers minimaal geworden. Nu is er nog voldoende plek. We hebben de caravan staan en we maken ons op om in het Wirtshaus am Auwaldsee, het restaurant naast de camping te gaan eten. We houden het op een veilige menukeuze. Wienerschnitzel en Cordon bleu, waar een Duits biertje gebrouwen volgens het Reinheitsgebot niet bij mag ontbreken gevolgd door een heerlijke Weisbier. Het smaakt ons goed. Het interieur hier heeft volgens mij ook een geringe verandering ondergaan. Maar zeker weten doe ik het nu ook weer niet. Het meest van de keren hebben we buiten kunnen eten omdat het weer goed genoeg was. Dat was nu niet het geval. Het zier er in ieder geval knus uit. Op plankjes bovenin staan een oude strijkbout, koffiemolen etc. die het een gezellige sfeer geven. Na het eten gaan we een wandeling om het meer maken, kan de spijsvertering goed op gang komen. Vele joggers komen we op dit rondje tegen. Daar is het ook een mooie omgeving voor. Na een kopje koffie gaan we ons bedje opzoeken.

De laatste dag richting huis.

Er valt niet veel over op te schrijven. Diverse wegwerkzaamheden en de nodige oponthoud viel ons daardoor ten deel. Uiteindelijk komen we rind om etenstijd 18.00 uur ons landje weer in. Bij Duiven in de buurt zoeken we ons McDonalds restaurant op. Hier kunnen we op het bedrijventerrein makkelijk de auto met caravan parkeren. Om 20.30 uur draaien we het woonerf op. Het weer hebben we beslist niet tegen gehad deze vakantie. Het is echter alleen jammer dat Corry zoveel last had van haar buik. Inmiddels weten dat het de galstenen waren die regelmatig veel pijn veroorzaakt heeft. Behoudens haar operatie aan haar hand is ze inmiddels ook geopereerd aan haar galblaas. Helaas een zwaardere operatie dan we hadden gehoopt maar op naar herstel.